1 Al Director. Salmo de David. Cántico. |
1 Magistro chori. David. PSALMUS. Canticum. |
1 In finem. Psalmus cantici ipsi David. |
2 Se levanta Dios, y se dispersan sus enemigos, | huyen de su presencia los que lo odian; |
2 Exsurgit Deus, et dissipantur inimici eius; | et fugiunt, qui oderunt eum, a facie eius. |
2 Exsurgat Deus, et dissipentur inimici ejus; | et fugiant qui oderunt eum a facie ejus. |
3 como el humo se disipa, se disipan ellos; | como se derrite la cera ante el fuego, | así perecen los impíos ante Dios. |
3 Sicut dissipatur fumus, tu dissipas; | sicut fluit cera a facie ignis, | sic pereunt peccatores a facie Dei. |
3 Sicut deficit fumus, deficiant; | sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei. |
4 En cambio, los justos se alegran, | gozan en la presencia de Dios, | rebosando de alegría. |
4 Et iusti laetentur et exsultent in conspectu Dei | et delectentur in laetitia. |
4 Et justi epulentur, et exsultent in conspectu Dei, | et delectentur in lætitia. |
5 Cantad a Dios, tocad a su nombre, | alfombrad el camino del que avanza sobre las nubes; | su nombre es el Señor: alegraos en su presencia. |
5 Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius; | iter facite ei, qui fertur super nubes: | Dominus nomen illi. | Iubilate in conspectu eius; |
5 Cantate Deo; psalmum dicite nomini ejus: | iter facite ei qui ascendit super occasum. | Dominus nomen illi; exsultate in conspectu ejus. | Turbabuntur a facie ejus, |
6 Padre de huérfanos, protector de viudas, | Dios vive en su santa morada. |
6 pater orphanorum et iudex viduarum, | Deus in habitaculo sancto suo. |
6 patris orphanorum, et judicis viduarum; | Deus in loco sancto suo. |
7 Dios prepara casa a los desvalidos, | libera a los cautivos y los enriquece; | solo los rebeldes se quedan en la tierra abrasada. |
7 Deus, qui inhabitare facit desolatos in domo, | qui educit vinctos in prosperitatem; | verumtamen rebelles habitabunt in arida terra. - |
7 Deus qui inhabitare facit unius moris in domo; | qui educit vinctos in fortitudine, | similiter eos qui exasperant, qui habitant in sepulchris. |
8 Oh Dios, cuando salías al frente de tu pueblo | y avanzabas por el desierto, (Pausa) |
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, | cum pertransires in deserto, |
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, | cum pertransires in deserto, |
9 la tierra tembló, el cielo destiló | ante Dios, el Dios del Sinaí; | ante Dios, el Dios de Israel. |
9 terra mota est, etiam caeli distillaverunt | a facie Dei Sinai, a facie Dei Israel. |
9 terra mota est, etenim cæli distillaverunt, | a facie Dei Sinai, a facie Dei Israël. |
10 Derramaste en tu heredad, oh Dios, una lluvia copiosa, | aliviaste la tierra extenuada; |
10 Pluviam voluntariam effundebas, Deus; | hereditatem tuam infirmatam, tu refecisti eam. |
10 Pluviam voluntariam segregabis, Deus, hæreditati tuæ; | et infirmata est, tu vero perfecisti eam. |
11 y tu rebaño habitó en la tierra | que tu bondad, oh Dios, | preparó para los pobres. |
11 Animalia tua habitabant in ea, | parasti in bonitate tua pauperi, Deus. |
11 Animalia tua habitabunt in ea; | parasti in dulcedine tua pauperi, Deus. |
12 El Señor pronuncia un oráculo, | millares de doncellas pregonan la alegre noticia: |
12 Dominus dat verbum; | virgines annuntiantes bona sunt agmen ingens: |
12 Dominus dabit verbum evangelizantibus, virtute multa. |
13 «Los reyes, los ejércitos van huyendo, van huyendo; | las mujeres de la casa reparten el botín. |
13 “ Reges exercituum fugiunt, fugiunt, | et species domus dividit spolia. |
13 Rex virtutum dilecti, dilecti; | et speciei domus dividere spolia. |
14 Mientras reposabais en los apriscos, | las palomas batieron sus alas de plata, | el oro destellaba en sus plumas. |
14 Et vos dormitis inter medias caulas: | alae columbae nitent argento, | et pennae eius pallore auri. |
14 Si dormiatis inter medios cleros, | pennæ columbæ deargentatæ, | et posteriora dorsi ejus in pallore auri. |
15 Mientras el Todopoderoso dispersaba a los reyes, | la nieve bajaba sobre el monte Selmón». |
15 Dum dispergit Omnipotens reges super eam, | nive dealbatur Selmon ”. |
15 Dum discernit cælestis reges super eam, | nive dealbabuntur in Selmon. |
16 Las montañas de Basán son altísimas, | las montañas de Basán son escarpadas; |
16 Mons Dei mons Basan, | mons cacuminum mons Basan. |
16 Mons Dei, mons pinguis: | mons coagulatus, mons pinguis. |
17 montañas escarpadas, ¿por qué tenéis envidia | del monte escogido por Dios para habitar, | morada perpetua del Señor? |
17 Ut quid invidetis, montes cacuminum, | monti, in quo beneplacitum est Deo inhabitare? | Etenim Dominus habitabit in finem. |
17 Ut quid suspicamini, montes coagulatos? | mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo; | etenim Dominus habitabit in finem. |
18 Los carros de Dios son miles y miles: | Dios marcha del Sinaí al santuario. |
18 Currus Dei decem milia milium: | Dominus venit de Sinai in sancta. |
18 Currus Dei decem millibus multiplex, millia lætantium; | Dominus in eis in Sina, in sancto. |
19 Subiste a la cumbre llevando cautivos, | te dieron tributo de hombres, | para que también los rebeldes | habitasen con el Señor Dios |
19 Ascendisti in altum, captivam duxisti captivitatem; | accepisti in donum homines, | ut etiam rebelles habitent apud Dominum Deum. |
19 Ascendisti in altum, cepisti captivitatem, | accepisti dona in hominibus; | etenim non credentes inhabitare Dominum Deum. |
20 Bendito el Señor cada día, (Pausa) | Dios lleva nuestras cargas, es nuestra salvación. |
20 Benedictus Dominus die cotidie; | portabit nos Deus salutarium nostrorum. |
20 Benedictus Dominus die quotidie: | prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum. |
21 Nuestro Dios es un Dios que salva, | el Señor Dios nos hace escapar de la muerte. |
21 Deus noster, Deus ad salvandum; | et Domini, Domini exitus mortis. |
21 Deus noster, Deus salvos faciendi; | et Domini, Domini exitus mortis. |
22 Dios aplasta las cabezas de sus enemigos, | los cráneos de los malvados contumaces. |
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, | verticem capillatum perambulantium in delictis suis. |
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, | verticem capilli perambulantium in delictis suis. |
23 Dice el Señor: «Los traeré desde Basán, | los traeré desde el fondo del mar; |
23 Dixit Dominus: “ Ex Basan reducam, | reducam de profundo maris, |
23 Dixit Dominus: Ex Basan convertam, | convertam in profundum maris: |
24 teñirás tus pies en la sangre del enemigo | y los perros la lamerán con sus lenguas». |
24 ut intingatur pes tuus in sanguine, | lingua canum tuorum ex inimicis portionem inveniat ”. |
24 ut intingatur pes tuus in sanguine; | lingua canum tuorum ex inimicis, ab ipso. |
25 Aparece tu cortejo, oh Dios, | el cortejo de mi Dios, de mi Rey, hacia el santuario. |
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, | ingressus Dei mei, regis mei in sancta. |
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, | ingressus Dei mei, regis mei, qui est in sancto. |
26 Al frente, marchan los cantores; | los últimos, los tocadores de arpa; | en medio, las muchachas van tocando panderos. |
26 Praecedunt cantores, postremi veniunt psallentes. | in medio iuvenculae tympanistriae. |
26 Prævenerunt principes conjuncti psallentibus, | in medio juvencularum tympanistriarum. |
27 «En vuestras asambleas, bendecid a Dios, | al Señor, estirpe de Israel». |
27 “ In ecclesiis benedicite Deo, | Domino, vos de fontibus Israel ”. |
27 In ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Israël. |
28 Va delante Benjamín, el más pequeño; | los príncipes de Judá con sus tropeles; | los príncipes de Zabulón, | los príncipes de Neftalí. |
28 Ibi Beniamin adulescentulus ducens eos, | principes Iudae cum turma sua, | principes Zabulon, principes | Nephthali. |
28 Ibi Benjamin adolescentulus, in mentis excessu; | principes Juda, duces eorum; | principes Zabulon, principes Nephthali. |
29 Oh Dios, despliega tu poder, | tu poder, oh Dios, que actúa en favor nuestro. |
29 Manda, Deus, virtuti tuae; | confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis. |
29 Manda, Deus, virtuti tuæ; | confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis. |
30 A tu templo de Jerusalén | traigan los reyes su tributo. |
30 A templo tuo in Ierusalem | tibi afferent reges munera. |
30 A templo tuo in Jerusalem, | tibi offerent reges munera. |
31 Reprime a la fiera del cañaveral, | al tropel de los toros, | a los novillos de los pueblos. | Que se te rindan con lingotes de plata: | dispersa las naciones belicosas. |
31 Increpa feram arundinis, | congregationem taurorum in vitulis populorum: | prosternant se cum laminis argenti. | Dissipa gentes, quae bella volunt. |
31 Increpa feras arundinis; | congregatio taurorum in vaccis populorum: | ut excludant eos qui probati sunt argento. | Dissipa gentes quæ bella volunt. |
32 Lleguen los magnates de Egipto, | Etiopía extienda sus manos a Dios. |
32 Venient optimates ex Aegypto, | Aethiopia praeveniet manus suas Deo. |
32 Venient legati ex Ægypto; | Æthiopia præveniet manus ejus Deo. |
33 Reyes de la tierra, cantad a Dios, | tocad para el Señor, | tocad para Dios, (Pausa) |
33 Regna terrae, cantate Deo, | psallite Domino, psallite Deo, |
33 Regna terræ, cantate Deo; | psallite Domino; psallite Deo. |
34 que avanza por los cielos, | los cielos antiquísimos; | que lanza su voz, | su voz poderosa. |
34 qui fertur super caelum caeli ad orientem; | ecce dabit vocem suam, vocem virtutis. |
34 Qui ascendit super cælum cæli, ad orientem: | ecce dabit voci suæ vocem virtutis. |
35 «Reconoced el poder de Dios». | Sobre Israel resplandece su majestad, | y su poder sobre las nubes. |
35 Tribuite virtutem Deo. | Super Israel magnificentia eius, | et virtus eius in nubibus. |
35 Date gloriam Deo super Israël; | magnificentia ejus et virtus ejus in nubibus. |
36 Desde el santuario, Dios impone reverencia: | es el Dios de Israel | quien da fuerza y poder a su pueblo. | ¡Dios sea bendito! |
36 Mirabilis, Deus, de sanctuario tuo! | Deus Israel ipse tribuet virtutem et fortitudinem plebi suae. | Benedictus Deus! |
36 Mirabilis Deus in sanctis suis; | Deus Israël ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi suæ. | Benedictus Deus! |