| 1 Salmo. Cántico para la dedicación del templo. De David. |
1 PSALMUS. Canticum festi Dedicationis Templi. David. |
1 Psalmus cantici, in dedicatione domus David. |
| 2 Te ensalzaré, Señor, porque me has librado | y no has dejado que mis enemigos se rían de mí. |
2 Exaltabo te, Domine, quoniam extraxisti me | nec delectasti inimicos meos super me. |
2 Exaltabo te, Domine, quoniam suscepisti me, | nec delectasti inimicos meos super me. |
| 3 Señor, Dios mío, a ti grité, | y tú me sanaste. |
3 Domine Deus meus, clamavi ad te, et sanasti me. |
3 Domine Deus meus, clamavi ad te, et sanasti me. |
| 4 Señor, sacaste mi vida del abismo, | me hiciste revivir cuando bajaba a la fosa. |
4 Domine, eduxisti ab inferno animam meam, | vivificasti me, ut non descenderem in lacum. |
4 Domine, eduxisti ab inferno animam meam; | salvasti me a descendentibus in lacum. |
| 5 Tañed para el Señor, fieles suyos, | celebrad el recuerdo de su nombre santo; |
5 Psallite Domino, sancti eius, | et confitemini memoriae sanctitatis eius, |
5 Psallite Domino, sancti ejus; | et confitemini memoriæ sanctitatis ejus. |
| 6 su cólera dura un instante; | su bondad, de por vida; | al atardecer nos visita el llanto; | por la mañana, el júbilo. |
6 quoniam ad momentum indignatio eius, | et per vitam voluntas eius. | Ad vesperum demoratur fletus, | ad matutinum laetitia. |
6 Quoniam ira in indignatione ejus, | et vita in voluntate ejus: | ad vesperum demorabitur fletus, | et ad matutinum lætitia. |
| 7 Yo pensaba muy seguro: | «No vacilaré jamás». |
7 Ego autem dixi in securitate mea: | “ Non movebor in aeternum ”. |
7 Ego autem dixi in abundantia mea: | Non movebor in æternum. |
| 8 Tu bondad, Señor, me aseguraba | el honor y la fuerza; | pero escondiste tu rostro, | y quedé desconcertado. |
8 Domine, in voluntate tua | praestitisti decori meo virtutem; | avertisti faciem tuam a me, | et factus sum conturbatus. |
8 Domine, in voluntate tua præstitisti decori meo virtutem; | avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus. |
| 9 A ti, Señor, llamé, supliqué a mi Dios: |
9 Ad te, Domine, clamabam | et ad Deum meum deprecabar. |
9 Ad te, Domine, clamabo, | et ad Deum meum deprecabor. |
| 10 «¿Qué ganas con mi muerte, | con que yo baje a la fosa? | ¿Te va a dar gracias el polvo, | o va a proclamar tu lealtad? |
10 Quae utilitas in sanguine meo, | dum descendo in corruptionem? | Numquid confitebitur tibi pulvis | aut annuntiabit veritatem tuam? |
10 Quæ utilitas in sanguine meo, | dum descendo in corruptionem? | numquid confitebitur tibi pulvis, | aut annuntiabit veritatem tuam? |
| 11 Escucha, Señor, y ten piedad de mí; | Señor, socórreme». |
11 Audivit Dominus et misertus est mei, | Dominus factus est adiutor meus. |
11 Audivit Dominus, et misertus est mei; | Dominus factus est adjutor meus. |
| 12 Cambiaste mi luto en danzas, | me desataste el sayal | y me has vestido de fiesta; |
12 Convertisti planctum meum in choros mihi, | conscidisti saccum meum et accinxisti me laetitia, |
12 Convertisti planctum meum in gaudium mihi; | conscidisti saccum meum, et circumdedisti me lætitia: |
| 13 te cantará mi alma sin callarse. | Señor, Dios mío, te daré gracias por siempre. |
13 ut cantet tibi gloria mea et non taceat. | Domine Deus meus, in aeternum confitebor tibi. |
13 ut cantet tibi gloria mea, et non compungar. | Domine Deus meus, in æternum confitebor tibi. |