1 Al Director; del siervo del Señor, David. |
1 Magistro chori. David, servi Domini. |
1 In finem. Servo Domini ipsi David. |
2 El malvado escucha en su interior | un oráculo del pecado: | no tiene temor de Dios, | ni siquiera en su presencia. |
2 Susurrat iniquitas ad impium in medio cordis eius; | non est timor Dei ante oculos eius. |
2 Dixit injustus ut delinquat in semetipso: | non est timor Dei ante oculos ejus. |
3 Porque se hace la ilusión de que su culpa | no será descubierta ni aborrecida. |
3 Quoniam blanditur ipsi in conspectu eius, | ut non inveniat iniquitatem suam et oderit. |
3 Quoniam dolose egit in conspectu ejus, | ut inveniatur iniquitas ejus ad odium. |
4 Las palabras de su boca son maldad y traición, | renuncia a ser sensato y a obrar bien; |
4 Verba oris eius iniquitas et dolus, | desiit intellegere, ut bene ageret. |
4 Verba oris ejus iniquitas, et dolus; | noluit intelligere ut bene ageret. |
5 acostado medita el crimen, | se obstina en el mal camino, | no rechaza la maldad. |
5 Iniquitatem meditatus est in cubili suo, | astitit omni viae non bonae, | malitiam autem non odivit. |
5 Iniquitatem meditatus est in cubili suo; | astitit omni viæ non bonæ: | malitiam autem non odivit. |
6 Señor, tu misericordia llega al cielo, | tu fidelidad hasta las nubes; |
6 Domine, in caelo misericordia tua, | et veritas tua usque ad nubes; |
6 Domine, in cælo misericordia tua, | et veritas tua usque ad nubes. |
7 tu justicia es como las altas cordilleras, | tus juicios son como el océano inmenso. | Tú socorres a hombres y animales; |
7 iustitia tua sicut montes Dei, | iudicia tua abyssus multa: | homines et iumenta salvabis, Domine. |
7 Justitia tua sicut montes Dei; | judicia tua abyssus multa. | Homines et jumenta salvabis, Domine, |
8 ¡qué inapreciable es tu misericordia, oh Dios!, | los humanos se acogen a la sombra de tus alas; |
8 Quam pretiosa misericordia tua, Deus! | Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt; |
8 quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam, Deus. | Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt. |
9 se nutren de lo sabroso de tu casa, | les das a beber del torrente de tus delicias, |
9 inebriabuntur ab ubertate domus tuae, | et torrente voluptatis tuae potabis eos. |
9 Inebriabuntur ab ubertate domus tuæ, | et torrente voluptatis tuæ potabis eos: |
10 porque en ti está la fuente viva, | y tu luz nos hace ver la luz. |
10 Quoniam apud te est fons vitae, | et in lumine tuo videbimus lumen. |
10 quoniam apud te est fons vitæ, | et in lumine tuo videbimus lumen. |
11 Prolonga tu misericordia con los que te reconocen, | tu justicia con los rectos de corazón. |
11 Praetende misericordiam tuam scientibus te | et iustitiam tuam his, qui recto sunt corde. |
11 Prætende misericordiam tuam scientibus te, | et justitiam tuam his qui recto sunt corde. |
12 Que no me pisotee el pie del soberbio, | que no me eche fuera la mano del malvado. |
12 Non veniat mihi pes superbiae, | et manus peccatoris non moveat me. |
12 Non veniat mihi pes superbiæ, | et manus peccatoris non moveat me. |
13 Han fracasado los malhechores; | derribados, no se pueden levantar. |
13 Ibi ceciderunt, qui operantur iniquitatem, | expulsi sunt nec potuerunt stare. |
13 Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem; | expulsi sunt, nec potuerunt stare. |