| 1 Al Director. Salmo de los hijos de Coré. |
1 Magistro chori. Filiorum Core. PSALMUS. |
1 In finem, filiis Core. Psalmus. |
| 2 Oíd esto, todas las naciones; | escuchadlo, habitantes del orbe: |
2 Audite haec, omnes gentes; | auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem: |
2 Audite hæc, omnes gentes; | auribus percipite, omnes qui habitatis orbem: |
| 3 plebeyos y nobles, | ricos y pobres. |
3 quique humiles et viri nobiles, | simul in unum dives et pauper! |
3 quique terrigenæ et filii hominum, | simul in unum dives et pauper. |
| 4 Mi boca hablará sabiamente, | mi corazón meditará con prudencia; |
4 Os meum loquetur sapientiam, | et meditatio cordis mei prudentiam. |
4 Os meum loquetur sapientiam, | et meditatio cordis mei prudentiam. |
| 5 prestaré oído al proverbio | y propondré mi problema al son de la cítara. |
5 Inclinabo in parabolam aurem meam, | aperiam in psalterio aenigma meum. |
5 Inclinabo in parabolam aurem meam; | aperiam in psalterio propositionem meam. |
| 6 ¿Por qué habré de temer los días aciagos, | cuando me cerquen y acechen los malvados, |
6 Cur timebo in diebus malis, | cum iniquitas supplantantium circumdabit me? |
6 Cur timebo in die mala? | iniquitas calcanei mei circumdabit me. |
| 7 que confían en su opulencia | y se jactan de sus inmensas riquezas, |
7 Qui confidunt in virtute sua | et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. |
7 Qui confidunt in virtute sua, | et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur. |
| 8 si nadie puede salvarse | ni dar a Dios un rescate? |
8 Etenim seipsum non redimet homo; | non dabit Deo propitiationem suam. |
8 Frater non redimit, redimet homo: | non dabit Deo placationem suam, |
| 9 Es tan caro el rescate de la vida, | que nunca les bastará |
9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: | ad ultimum deficiet, |
9 et pretium redemptionis animæ suæ. | Et laborabit in æternum; |
| 10 para vivir perpetuamente | sin bajar a la fosa. |
10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. |
10 et vivet adhuc in finem. |
| 11 Mirad: los sabios mueren, | lo mismo que perecen los ignorantes y necios, | y legan sus riquezas a extraños. |
11 Et videbit sapientes morientes; | simul insipiens et stultus peribunt | et relinquent alienis divitias suas. |
11 Non videbit interitum, | cum viderit sapientes morientes: | simul insipiens et stultus peribunt. | Et relinquent alienis divitias suas, |
| 12 El sepulcro es su morada perpetua | y su casa de edad en edad, | aunque hayan dado nombre a países. |
12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; | tabernacula eorum in progeniem et progeniem, | etsi vocaverunt nominibus suis terras suas. |
12 et sepulchra eorum domus illorum in æternum; | tabernacula eorum in progenie et progenie: | vocaverunt nomina sua in terris suis. |
| 13 El hombre no perdura en la opulencia, | es semejante a las bestias, que perecen. |
13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; | comparatus est iumentis, quae pereunt, | et similis factus est illis. |
13 Et homo, cum in honore esset, non intellexit. | Comparatus est jumentis insipientibus, | et similis factus est illis. |
| 14 Este es el camino de los confiados, | el destino de los hombres satisfechos: (Pausa) |
14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, | et finis eorum, qui complacent in ore suo. |
14 Hæc via illorum scandalum ipsis; | et postea in ore suo complacebunt. |
| 15 son un rebaño para el abismo, | la muerte es su pastor, | y bajan derechos a la tumba; | se desvanece su figura, | y el abismo es su casa. |
15 Sicut oves in inferno positi sunt, | mors depascet eos; | descendent praecipites ad sepulcrum, | et figura eorum erit in consumptionem: | infernus habitaculum eorum. |
15 Sicut oves in inferno positi sunt: | mors depascet eos. | Et dominabuntur eorum justi in matutino; | et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. |
| 16 Pero a mí, Dios me salva, | me arranca de las garras del abismo. (Pausa) |
16 Verumtamen Deus redimet animam meam, | de manu inferi vere suscipiet me. |
16 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, | cum acceperit me. |
| 17 No te preocupes si se enriquece un hombre | y aumenta el fasto de su casa: |
17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, | et cum multiplicata fuerit gloria domus eius, |
17 Ne timueris cum dives factus fuerit homo, | et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus: |
| 18 cuando muera, no se llevará nada, | su fasto no bajará con él. |
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, | neque descendet cum eo gloria eius. |
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, | neque descendet cum eo gloria ejus. |
| 19 Aunque en vida se felicitaba: | «Ponderan lo bien que lo pasas», |
19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: | “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”, |
19 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur; | confitebitur tibi cum benefeceris ei. |
| 20 irá a reunirse con la generación de sus padres, | que no verán nunca la luz. |
20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, | qui in aeternum non videbunt lumen. |
20 Introibit usque in progenies patrum suorum; | et usque in æternum non videbit lumen. |
| 21 El hombre rico e inconsciente | es semejante a las bestias, que perecen. |
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; | comparatus est iumentis, quae pereunt, | et similis factus est illis. |
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit. | Comparatus est jumentis insipientibus, | et similis factus est illis. |