1 (Álef) Dichoso el que, con vida intachable, | camina en la ley del Señor; |
1 ALLELUIA. | ALEPH. Beati immaculati in via, | qui ambulant in lege Domini. |
1 Alleluja. Aleph. Beati immaculati in via, | qui ambulant in lege Domini. |
2 dichoso el que, guardando sus preceptos, | lo busca de todo corazón; |
2 Beati, qui servant testimonia eius, | in toto corde exquirunt eum. |
2 Beati qui scrutantur testimonia ejus; | in toto corde exquirunt eum. |
3 el que, sin cometer iniquidad, | anda por sus senderos. |
3 Non enim operati sunt iniquitatem, | in viis eius ambulaverunt. |
3 Non enim qui operantur iniquitatem | in viis ejus ambulaverunt. |
4 Tú promulgas tus mandatos | para que se observen exactamente. |
4 Tu mandasti | mandata tua custodiri nimis. |
4 Tu mandasti mandata tua | custodiri nimis. |
5 Ojalá esté firme mi camino, | para cumplir tus decretos; |
5 Utinam dirigantur viae meae | ad custodiendas iustificationes tuas! |
5 Utinam dirigantur viæ meæ | ad custodiendas justificationes tuas. |
6 entonces no sentiré vergüenza | al mirar todos tus mandatos. |
6 Tunc non confundar, | cum perspexero in omnibus praeceptis tuis. |
6 Tunc non confundar, | cum perspexero in omnibus mandatis tuis. |
7 Te alabaré con sincero corazón | cuando aprenda tus justos mandamientos. |
7 Confitebor tibi in directione cordis, | in eo quod didici iudicia iustitiae tuae. |
7 Confitebor tibi in directione cordis, | in eo quod didici judicia justitiæ tuæ. |
8 Quiero guardar tus decretos exactamente, | tú no me abandones. |
8 Iustificationes tuas custodiam, | non me derelinquas usquequaque. |
8 Justificationes tuas custodiam; | non me derelinquas usquequaque. |
9 (Bet) ¿Cómo podrá un joven andar honestamente? | Cumpliendo tus palabras. |
9 BETH. In quo mundabit adulescentior viam suam? | In custodiendo sermones tuos. |
9 Beth. In quo corrigit adolescentior viam suam? | in custodiendo sermones tuos. |
10 Te busco de todo corazón, | no consientas que me desvíe de tus mandamientos. |
10 In toto corde meo exquisivi te; | ne errare me facias a praeceptis tuis. |
10 In toto corde meo exquisivi te; | ne repellas me a mandatis tuis. |
11 En mi corazón escondo tus consignas, | así no pecaré contra ti. |
11 In corde meo abscondi eloquia tua, | ut non peccem tibi. |
11 In corde meo abscondi eloquia tua, | ut non peccem tibi. |
12 Bendito eres, Señor, | enséñame tus decretos. |
12 Benedictus es, Domine; | doce me iustificationes tuas. |
12 Benedictus es, Domine; | doce me justificationes tuas. |
13 Mis labios van enumerando | todos los mandamientos de tu boca; |
13 In labiis meis | numeravi omnia iudicia oris tui. |
13 In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui. |
14 mi alegría es el camino de tus preceptos, | más que todas las riquezas. |
14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum | sicut in omnibus divitiis. |
14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum, | sicut in omnibus divitiis. |
15 Medito tus mandatos, | y me fijo en tus sendas; |
15 In mandatis tuis exercebor | et considerabo vias tuas. |
15 In mandatis tuis exercebor, | et considerabo vias tuas. |
16 tus decretos son mi delicia, | no olvidaré tus palabras. |
16 In iustificationibus tuis delectabor, | non obliviscar sermonem tuum. |
16 In justificationibus tuis meditabor: | non obliviscar sermones tuos. |
17 (Guímel) Haz bien a tu siervo: viviré | y cumpliré tus palabras; |
17 GHIMEL. Benefac servo tuo, et vivam | et custodiam sermonem tuum. |
17 Ghimel. Retribue servo tuo, vivifica me, | et custodiam sermones tuos. |
18 ábreme los ojos, y contemplaré | las maravillas de tu ley; |
18 Revela oculos meos, | et considerabo mirabilia de lege tua. |
18 Revela oculos meos, | et considerabo mirabilia de lege tua. |
19 soy un forastero en la tierra: | no me ocultes tus promesas. |
19 Incola ego sum in terra, | non abscondas a me praecepta tua. |
19 Incola ego sum in terra: | non abscondas a me mandata tua. |
20 Mi alma se consume, deseando | continuamente tus mandamientos; |
20 Defecit anima mea in desiderando iudicia tua | in omni tempore. |
20 Concupivit anima mea | desiderare justificationes tuas in omni tempore. |
21 reprendes a los soberbios, | malditos los que se apartan de tus mandatos. |
21 Increpasti superbos; | maledicti, qui errant a praeceptis tuis. |
21 Increpasti superbos; | maledicti qui declinant a mandatis tuis. |
22 Aleja de mí las afrentas y el desprecio, | porque observo tus preceptos; |
22 Aufer a me opprobrium et contemptum, | quia testimonia tua servavi. |
22 Aufer a me opprobrium et contemptum, | quia testimonia tua exquisivi. |
23 aunque los nobles se sienten a murmurar de mí, | tu siervo medita tus decretos; |
23 Etsi principes sedent et adversum me loquuntur, | servus tamen tuus exercetur in iustificationibus tuis. |
23 Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; | servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis. |
24 tus preceptos son mi delicia, | tus enseñanzas son mis consejeros. |
24 Nam et testimonia tua delectatio mea, | et consilium meum iustificationes tuae. |
24 Nam et testimonia tua meditatio mea est, | et consilium meum justificationes tuæ. |
25 (Dálet) Mi alma está pegada al polvo: | reanímame con tus palabras; |
25 DALETH. Adhaesit pulveri anima mea; | vivifica me secundum verbum tuum. |
25 Daleth. Adhæsit pavimento anima mea: | vivifica me secundum verbum tuum. |
26 te expliqué mi camino, y me escuchaste: | enséñame tus mandamientos; |
26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; | doce me iustificationes tuas. |
26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; | doce me justificationes tuas. |
27 instrúyeme en el camino de tus mandatos, | y meditaré tus maravillas. |
27 Viam mandatorum tuorum fac me intellegere, | et exercebor in mirabilibus tuis. |
27 Viam justificationum tuarum instrue me, | et exercebor in mirabilibus tuis. |
28 Mi alma llora de tristeza, | consuélame con tus promesas; |
28 Lacrimata est anima mea prae maerore; | erige me secundum verbum tuum. |
28 Dormitavit anima mea præ tædio: | confirma me in verbis tuis. |
29 apártame del camino falso, | y dame la gracia de tu ley; |
29 Viam mendacii averte a me | et legem tuam da mihi benigne. |
29 Viam iniquitatis amove a me, | et de lege tua miserere mei. |
30 escogí el camino verdadero, | deseé tus mandamientos. |
30 Viam veritatis elegi, | iudicia tua proposui mihi. |
30 Viam veritatis elegi; | judicia tua non sum oblitus. |
31 Me apegué a tus preceptos, | Señor, no me defraudes; |
31 Adhaesi testimoniis tuis, Domine; | noli me confundere. |
31 Adhæsi testimoniis tuis, Domine; | noli me confundere. |
32 correré por el camino de tus mandatos | cuando me ensanches el corazón. |
32 Viam mandatorum tuorum curram, | quia dilatasti cor meum. |
32 Viam mandatorum tuorum cucurri, | cum dilatasti cor meum. |
33 (He) Muéstrame, Señor, el camino de tus decretos, | y lo seguiré puntualmente; |
33 HE. Legem pone mihi, Domine, viam iustificationum tuarum, | et servabo eam semper. |
33 He. Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, | et exquiram eam semper. |
34 enséñame a cumplir tu ley | y a guardarla de todo corazón; |
34 Da mihi intellectum, et servabo legem tuam | et custodiam illam in toto corde meo. |
34 Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, | et custodiam illam in toto corde meo. |
35 guíame por la senda de tus mandatos, | porque ella es mi gozo. |
35 Deduc me in semitam praeceptorum tuorum, | quia ipsam volui. |
35 Deduc me in semitam mandatorum tuorum, | quia ipsam volui. |
36 Inclina mi corazón a tus preceptos, | y no al interés; |
36 Inclina cor meum in testimonia tua | et non in avaritiam. |
36 Inclina cor meum in testimonia tua, | et non in avaritiam. |
37 aparta mis ojos de las vanidades, | dame vida con tu palabra; |
37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; | in via tua vivifica me. |
37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; | in via tua vivifica me. |
38 cumple a tu siervo la promesa | para que se mantenga tu temor. |
38 Suscita servo tuo eloquium tuum, | quod est ad timorem tuum. |
38 Statue servo tuo eloquium tuum | in timore tuo. |
39 Aparta de mí la afrenta que temo, | porque tus mandamientos son amables; |
39 Amove opprobrium meum, quod suspicatus sum, | quia iudicia tua iucunda. |
39 Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, | quia judicia tua jucunda. |
40 mira cómo ansío tus mandatos: | dame vida con tu justicia. |
40 Ecce concupivi mandata tua; | in iustitia tua vivifica me. |
40 Ecce concupivi mandata tua: | in æquitate tua vivifica me. |
41 (Vau) Señor, que me alcance tu favor, | tu salvación según tu promesa: |
41 VAU. Et veniat super me misericordia tua, Domine, | salutare tuum secundum eloquium tuum. |
41 Vau. Et veniat super me misericordia tua, Domine; | salutare tuum secundum eloquium tuum. |
42 así responderé a los que me injurian, | que confío en tu palabra; |
42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, | quia speravi in sermonibus tuis. |
42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, | quia speravi in sermonibus tuis. |
43 no quites de mi boca las palabras sinceras, | porque yo espero en tus mandamientos. |
43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, | quia in iudiciis tuis supersperavi. |
43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, | quia in judiciis tuis supersperavi. |
44 Cumpliré sin cesar tu ley, | por siempre jamás; |
44 Et custodiam legem tuam semper, | in saeculum et in saeculum saeculi. |
44 Et custodiam legem tuam semper, | in sæculum et in sæculum sæculi. |
45 andaré por un camino ancho, | buscando tus mandatos; |
45 Et ambulabo in latitudine, | quia mandata tua exquisivi. |
45 Et ambulabam in latitudine, | quia mandata tua exquisivi. |
46 comentaré tus preceptos ante los reyes, | y no me avergonzaré. |
46 Et loquar de testimoniis tuis in conspectu regum | et non confundar. |
46 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, | et non confundebar. |
47 Serán mi delicia tus mandatos, | que tanto amo; |
47 Et delectabor in praeceptis tuis, | quae dilexi. |
47 Et meditabar in mandatis tuis, | quæ dilexi. |
48 levantaré mis manos hacia tus decretos, que tanto amo, | y recitaré tus mandatos. |
48 Et levabo manus meas ad praecepta tua, quae dilexi; | et exercebor in iustificationibus tuis. - |
48 Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, | et exercebar in justificationibus tuis. |
49 (Zain) Recuerda la palabra que diste a tu siervo, | de la que hiciste mi esperanza; |
49 ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, | in quo mihi spem dedisti. |
49 Zain. Memor esto verbi tui servo tuo, | in quo mihi spem dedisti. |
50 este es mi consuelo en la aflicción: | que tu promesa me da vida; |
50 Hoc me consolatum est in humiliatione mea, | quia eloquium tuum vivificavit me. |
50 Hæc me consolata est in humilitate mea, | quia eloquium tuum vivificavit me. |
51 los insolentes me insultan sin parar, | pero yo no me aparto de tu ley. |
51 Superbi deriserunt me vehementer; | a lege autem tua non declinavi. |
51 Superbi inique agebant usquequaque; | a lege autem tua non declinavi. |
52 Recordando tus antiguos mandamientos, | Señor, quedé consolado; |
52 Memor fui iudiciorum tuorum a saeculo, Domine, | et consolatus sum. |
52 Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, | et consolatus sum. |
53 sentí indignación ante los malvados, | que abandonan tu ley; |
53 Indignatio tenuit me | propter peccatores derelinquentes legem tuam. |
53 Defectio tenuit me, | pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam. |
54 tus decretos eran mi canción | en tierra extranjera. |
54 Cantica factae sunt mihi iustificationes tuae | in loco peregrinationis meae. |
54 Cantabiles mihi erant justificationes tuæ | in loco peregrinationis meæ. |
55 De noche pronuncio tu nombre, | Señor, y, velando, tu ley; |
55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, | et custodiam legem tuam. |
55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, | et custodivi legem tuam. |
56 esto es lo que a mí me toca: | guardar tus decretos. |
56 Hoc factum est mihi, | quia mandata tua servavi. |
56 Hæc facta est mihi, | quia justificationes tuas exquisivi. |
57 (Jet) Mi porción es el Señor; | he resuelto guardar tus palabras; |
57 HETH. Portio mea Dominus: | dixi custodire verba tua. |
57 Heth. Portio mea, Domine, | dixi custodire legem tuam. |
58 de todo corazón busco tu favor: | ten piedad de mí, según tu promesa; |
58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; | miserere mei secundum eloquium tuum. |
58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; | miserere mei secundum eloquium tuum. |
59 he examinado mi camino, | para enderezar mis pies a tus preceptos. |
59 Cogitavi vias meas | et converti pedes meos in testimonia tua. |
59 Cogitavi vias meas, | et converti pedes meos in testimonia tua. |
60 Con diligencia, sin tardanza, | observo tus mandatos; |
60 Festinavi et non sum moratus, | ut custodiam praecepta tua. |
60 Paratus sum, et non sum turbatus, | ut custodiam mandata tua. |
61 los lazos de los malvados me envuelven, | pero no olvido tu ley; |
61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, | et legem tuam non sum oblitus. |
61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, | et legem tuam non sum oblitus. |
62 a media noche me levanto para darte gracias | por tus justos mandamientos. |
62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi | super iudicia iustitiae tuae. |
62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi, | super judicia justificationis tuæ. |
63 Soy amigo de los que te temen, | y guardan tus mandatos; |
63 Particeps ego sum omnium timentium te | et custodientium mandata tua. |
63 Particeps ego sum omnium timentium te, | et custodientium mandata tua. |
64 Señor, de tu bondad está llena la tierra; | enséñame tus decretos. |
64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; | iustificationes tuas doce me. |
64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; | justificationes tuas doce me. |
65 (Tet) Has dado bienes a tu siervo, | Señor, con tus palabras; |
65 TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, | secundum verbum tuum. |
65 Teth. Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, | secundum verbum tuum. |
66 enséñame la bondad, la prudencia y el conocimiento, | porque me fío de tus mandatos; |
66 Bonitatem et prudentiam et scientiam doce me, | quia praeceptis tuis credidi. |
66 Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, | quia mandatis tuis credidi. |
67 antes de sufrir, yo andaba extraviado, | pero ahora me ajusto a tu promesa. |
67 Priusquam humiliarer ego erravi; | nunc autem eloquium tuum custodiam. |
67 Priusquam humiliarer ego deliqui: | propterea eloquium tuum custodivi. |
68 Tú eres bueno y haces el bien; | instrúyeme en tus decretos; |
68 Bonus es tu et benefaciens, | doce me iustificationes tuas. |
68 Bonus es tu, et in bonitate tua | doce me justificationes tuas. |
69 los insolentes urden engaños contra mí, | pero yo custodio tus mandatos de todo corazón; |
69 Excogitaverunt contra me dolosa superbi, | ego autem in toto corde meo servabo mandata tua. |
69 Multiplicata est super me iniquitas superborum; | ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua. |
70 tienen el corazón espeso como grasa, | pero mi delicia es tu ley. |
70 Incrassatum est sicut adeps cor eorum, | ego vero in lege tua delectatus sum. |
70 Coagulatum est sicut lac cor eorum; | ego vero legem tuam meditatus sum. |
71 Me estuvo bien el sufrir, | así aprendí tus decretos; |
71 Bonum mihi quia humiliatus sum, | ut discam iustificationes tuas. |
71 Bonum mihi quia humiliasti me, | ut discam justificationes tuas. |
72 más estimo yo la ley de tu boca | que miles de monedas de oro y plata. |
72 Bonum mihi lex oris tui | super milia auri et argenti. |
72 Bonum mihi lex oris tui, | super millia auri et argenti. |
73 (Yod) Tus manos me hicieron y me formaron: | instrúyeme para que aprenda tus mandatos; |
73 IOD. Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me; | da mihi intellectum, et discam praecepta tua. |
73 Jod. Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: | da mihi intellectum, et discam mandata tua. |
74 los que te temen verán con alegría | que he esperado en tu palabra; |
74 Qui timent te, videbunt me et laetabuntur, | quia in verba tua supersperavi. |
74 Qui timent te videbunt me et lætabuntur, | quia in verba tua supersperavi. |
75 reconozco, Señor, que tus mandamientos son justos, | que con razón me hiciste sufrir. |
75 Cognovi, Domine, quia aequitas iudicia tua, | et in veritate humiliasti me. |
75 Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, | et in veritate tua humiliasti me. |
76 Que tu bondad me consuele, | según la promesa hecha a tu siervo; |
76 Fiat misericordia tua, ut consoletur me, | secundum eloquium tuum servo tuo. |
76 Fiat misericordia tua ut consoletur me, | secundum eloquium tuum servo tuo. |
77 cuando me alcance tu compasión, viviré, | y tu ley será mi delicia; |
77 Veniant mihi miserationes tuae, et vivam, | quia lex tua delectatio mea est. |
77 Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, | quia lex tua meditatio mea est. |
78 que se avergüencen los insolentes | del daño que me hacen; | yo meditaré tus mandatos. |
78 Confundantur superbi, quoniam dolose incurvaverunt me, | ego autem exercebor in mandatis tuis. |
78 Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; | ego autem exercebor in mandatis tuis. |
79 Vuelvan a mí los que te temen | y hacen caso de tus preceptos; |
79 Convertantur mihi timentes te, | et qui noverunt testimonia tua. |
79 Convertantur mihi timentes te, | et qui noverunt testimonia tua. |
80 sea mi corazón perfecto en tus decretos, | así no quedaré avergonzado. |
80 Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, | ut non confundar. |
80 Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, | ut non confundar. |
81 (Kaf) Me consumo ansiando tu salvación, | y espero en tu palabra; |
81 CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea, | et in verbum tuum supersperavi. |
81 Caph. Defecit in salutare tuum anima mea, | et in verbum tuum supersperavi. |
82 mis ojos se consumen ansiando tus promesas, | mientras digo: «¿Cuándo me consolarás?». |
82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, | dicentes: “ Quando consolaberis me? ”. |
82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, | dicentes: Quando consolaberis me? |
83 Estoy como un odre puesto al humo, | pero no olvido tus decretos. |
83 Quia factus sum sicut uter in fumo; | iustificationes tuas non sum oblitus. |
83 Quia factus sum sicut uter in pruina; | justificationes tuas non sum oblitus. |
84 ¿Cuántos serán los días de tu siervo? | ¿Cuándo harás justicia de mis perseguidores? |
84 Quot sunt dies servi tui? | Quando facies de persequentibus me iudicium? |
84 Quot sunt dies servi tui? | quando facies de persequentibus me judicium? |
85 Me han cavado fosas los insolentes, | ignorando tu ley; |
85 Foderunt mihi foveas superbi, | qui non sunt secundum legem tuam. |
85 Narraverunt mihi iniqui fabulationes, | sed non ut lex tua. |
86 todos tus mandatos son verdaderos, | sin razón me persiguen, protégeme. |
86 Omnia praecepta tua veritas; | dolose persecuti sunt me; adiuva me. |
86 Omnia mandata tua veritas: | inique persecuti sunt me, adjuva me. |
87 Casi dieron conmigo en la tumba, | pero yo no abandoné tus mandatos; |
87 Paulo minus consummaverunt me in terra, | ego autem non dereliqui mandata tua. |
87 Paulominus consummaverunt me in terra; | ego autem non dereliqui mandata tua. |
88 por tu bondad dame vida, | para que observe los preceptos de tu boca. |
88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, | et custodiam testimonia oris tui. - |
88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, | et custodiam testimonia oris tui. |
89 (Lámed) Tu palabra, Señor, es eterna, | más estable que el cielo; |
89 LAMED. In aeternum, Domine, | verbum tuum constitutum est in caelo. |
89 Lamed. In æternum, Domine, | verbum tuum permanet in cælo. |
90 tu fidelidad, de generación en generación; | fundaste la tierra y permanece; |
90 In generationem et generationem veritas tua; | firmasti terram, et permanet. |
90 In generationem et generationem veritas tua; | fundasti terram, et permanet. |
91 por tu mandamiento subsisten hasta hoy, | porque todo está a tu servicio. |
91 Secundum iudicia tua permanent hodie, | quoniam omnia serviunt tibi. |
91 Ordinatione tua perseverat dies, | quoniam omnia serviunt tibi. |
92 Si tu ley no fuera mi delicia, | ya habría perecido en mi desgracia; |
92 Nisi quod lex tua delectatio mea est, | tunc forte periissem in humilia tione mea. |
92 Nisi quod lex tua meditatio mea est, | tunc forte periissem in humilitate mea. |
93 jamás olvidaré tus mandatos, | pues con ellos me diste vida; |
93 In aeternum non obliviscar man data tua, | quia in ipsis vivificasti me. |
93 In æternum non obliviscar justificationes tuas, | quia in ipsis vivificasti me. |
94 soy tuyo, sálvame, | que yo consulto tus mandatos. |
94 Tuus sum ego: salvum me fac, | quoniam mandata tua exqui sivi. |
94 Tuus sum ego; salvum me fac: | quoniam justificationes tuas exquisivi. |
95 Los malvados me esperaban para perderme, | pero yo meditaba tus preceptos; |
95 Me exspectaverunt peccatores, ut perderent me; | testimonia tua intellexi. |
95 Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; | testimonia tua intellexi. |
96 he visto el límite de todo lo perfecto: | tu mandato se dilata sin término. |
96 Omni consummationi vidi finem, | latum praeceptum tuum nimis. |
96 Omnis consummationis vidi finem, | latum mandatum tuum nimis. |
97 (Mem) ¡Cuánto amo tu ley!: | todo el día la estoy meditando; |
97 MEM. Quomodo dilexi legem tuam, Domine; | tota die meditatio mea est. |
97 Mem. Quomodo dilexi legem tuam, Domine! | tota die meditatio mea est. |
98 tu mandato me hace más sabio | que mis enemigos, | siempre me acompaña; |
98 Super inimicos meos sapientem me fecit praeceptum tuum, | quia in aeternum mihi est. |
98 Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, | quia in æternum mihi est. |
99 soy más docto que todos mis maestros, | porque medito tus preceptos. |
99 Super omnes docentes me prudens factus sum, | quia testimonia tua meditatio mea est. |
99 Super omnes docentes me intellexi, | quia testimonia tua meditatio mea est. |
100 Soy más sagaz que los ancianos, | porque cumplo tus mandatos; |
100 Super senes intellexi, | quia mandata tua servavi. |
100 Super senes intellexi, | quia mandata tua quæsivi. |
101 aparto mi pie de toda senda mala, | para guardar tu palabra; |
101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, | ut custodiam verba tua. |
101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, | ut custodiam verba tua. |
102 no me aparto de tus mandamientos, | porque tú me has instruido. |
102 A iudiciis tuis non declinavi, | quia tu legem posuisti mihi. |
102 A judiciis tuis non declinavi, | quia tu legem posuisti mihi. |
103 ¡Qué dulce al paladar tu promesa: | más que miel en la boca! |
103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, | super mel ori meo. |
103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! | super mel ori meo. |
104 Considero tus mandatos, | y odio el camino de la mentira. |
104 A mandatis tuis intellexi; | propterea odivi omnem viam mendacii. |
104 A mandatis tuis intellexi; | propterea odivi omnem viam iniquitatis. |
105 (Nun) Lámpara es tu palabra para mis pasos, | luz en mi sendero; |
105 NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum | et lumen semitis meis. |
105 Nun. Lucerna pedibus meis verbum tuum, | et lumen semitis meis. |
106 lo juro y lo cumpliré: | guardaré tus justos mandamientos; |
106 Iuravi et statui | custodire iudicia iustitiae tuae. |
106 Juravi et statui | custodire judicia justitiæ tuæ. |
107 ¡estoy tan afligido! | Señor, dame vida según tu promesa. |
107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; | vivifica me secundum verbum tuum. |
107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; | vivifica me secundum verbum tuum. |
108 Acepta, Señor, los votos que pronuncio, | enséñame tus mandatos; |
108 Voluntaria oris mei beneplacita sint, Domine, | et iudicia tua doce me. |
108 Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, | et judicia tua doce me. |
109 mi vida está siempre en peligro, | pero no olvido tu ley; |
109 Anima mea in manibus meis semper, | et legem tuam non sum oblitus. |
109 Anima mea in manibus meis semper, | et legem tuam non sum oblitus. |
110 los malvados me tendieron un lazo, | pero no me desvié de tus mandatos. |
110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, | et de mandatis tuis non erravi. |
110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, | et de mandatis tuis non erravi. |
111 Tus preceptos son mi herencia perpetua, | la alegría de mi corazón; |
111 Hereditas mea testimonia tua in aeternum, | quia exsultatio cordis mei sunt. |
111 Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, | quia exsultatio cordis mei sunt. |
112 inclino mi corazón a cumplir tus decretos, | siempre y cabalmente. |
112 Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas | in aeternum, in finem. |
112 Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, | propter retributionem. |
113 (Sámek) Detesto a los inconstantes | y amo tu ley; |
113 SAMECH. Duplices corde odio habui | et legem tuam dilexi. |
113 Samech. Iniquos odio habui, | et legem tuam dilexi. |
114 tú eres mi refugio y mi escudo, | yo espero en tu palabra; |
114 Tegmen et scutum meum es tu, | et in verbum tuum supersperavi. |
114 Adjutor et susceptor meus es tu, | et in verbum tuum supersperavi. |
115 apartaos de mí los perversos, | y cumpliré los mandatos de mi Dios. |
115 Declinate a me, maligni, | et servabo praecepta Dei mei. |
115 Declinate a me, maligni, | et scrutabor mandata Dei mei. |
116 Sostenme con tu promesa, y viviré, | que no quede frustrada mi esperanza; |
116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam; | et non confundas me ab exspectatione mea. |
116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, | et non confundas me ab exspectatione mea. |
117 dame apoyo, y estaré a salvo, | me fijaré en tus decretos sin cesar; |
117 Sustenta me, et salvus ero | et delectabor in iustificationibus tuis semper. |
117 Adjuva me, et salvus ero, | et meditabor in justificationibus tuis semper. |
118 desprecias a los que se desvían de tus decretos, | sus proyectos son engaño. |
118 Sprevisti omnes discedentes a iustificationibus tuis, | quia mendacium cogitatio eorum. |
118 Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, | quia injusta cogitatio eorum. |
119 Tienes por escoria a los malvados, | por eso amo tus preceptos; |
119 Quasi scoriam delesti omnes peccatores terrae; | ideo dilexi testimonia tua. |
119 Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ; | ideo dilexi testimonia tua. |
120 mi carne se estremece con tu temor, | y me estremecen tus juicios. |
120 Horruit a timore tuo caro mea; | a iudiciis enim tuis timui. |
120 Confige timore tuo carnes meas; | a judiciis enim tuis timui. |
121 (Ayin) Practico la justicia y el derecho, | no me entregues a mis opresores; |
121 AIN. Feci iudicium et iustitiam; | non tradas me calumniantibus me. |
121 Ain. Feci judicium et justitiam: | non tradas me calumniantibus me. |
122 da fianza en favor de tu siervo, | que no me opriman los insolentes; |
122 Sponde pro servo tuo in bonum; | non calumnientur me superbi. |
122 Suscipe servum tuum in bonum: | non calumnientur me superbi. |
123 mis ojos se consumen aguardando | tu salvación y tu promesa de justicia. |
123 Oculi mei defecerunt in desiderio salutaris tui | et eloquii iustitiae tuae. |
123 Oculi mei defecerunt in salutare tuum, | et in eloquium justitiæ tuæ. |
124 Trata con misericordia a tu siervo, | enséñame tus decretos; |
124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam | et iustificationes tuas doce me. |
124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, | et justificationes tuas doce me. |
125 yo soy tu siervo: dame inteligencia, | y conoceré tus preceptos; |
125 Servus tuus sum ego; | da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua. |
125 Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, | ut sciam testimonia tua. |
126 es hora de que actúes, Señor: | han quebrantado tu ley. |
126 Tempus faciendi Domino; | dissipaverunt legem tuam. |
126 Tempus faciendi, Domine: | dissipaverunt legem tuam. |
127 Yo amo tus mandatos | más que el oro purísimo; |
127 Ideo dilexi praecepta tua | super aurum et obryzum. |
127 Ideo dilexi mandata tua | super aurum et topazion. |
128 por eso aprecio tus decretos | y detesto el camino de la mentira. |
128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar, | omnem viam mendacii odio habui. - |
128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; | omnem viam iniquam odio habui. |
129 (Pe) Tus preceptos son admirables, | por eso los guarda mi alma; |
129 PHE. Mirabilia testimonia tua, | ideo servavit ea anima mea. |
129 Phe. Mirabilia testimonia tua: | ideo scrutata est ea anima mea. |
130 la explicación de tus palabras ilumina, | da inteligencia a los ignorantes; |
130 Declaratio sermonum tuorum illuminat | et intellectum dat parvulis. |
130 Declaratio sermonum tuorum illuminat, | et intellectum dat parvulis. |
131 abro la boca y respiro, | ansiando tus mandamientos. |
131 Os meum aperui et attraxi spiritum, | quia praecepta tua desiderabam. |
131 Os meum aperui, et attraxi spiritum: | quia mandata tua desiderabam. |
132 Vuélvete a mí y ten misericordia, | como es tu norma con los que aman tu nombre; |
132 Convertere in me et miserere mei | secundum iudicium tuum cum diligentibus nomen tuum. |
132 Aspice in me, et miserere mei, | secundum judicium diligentium nomen tuum. |
133 asegura mis pasos con tu promesa, | que ninguna maldad me domine; |
133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, | et non dominetur mei omnis iniquitas. |
133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, | et non dominetur mei omnis injustitia. |
134 líbrame de la opresión de los hombres, | y guardaré tus mandatos. |
134 Redime me a calumniis hominum, | ut custodiam mandata tua. |
134 Redime me a calumniis hominum | ut custodiam mandata tua. |
135 Haz brillar tu rostro sobre tu siervo, | enséñame tus decretos; |
135 Faciem tuam illumina super servum tuum | et doce me iustificationes tuas. |
135 Faciem tuam illumina super servum tuum, | et doce me justificationes tuas. |
136 arroyos de lágrimas bajan de mis ojos | por los que no cumplen tu ley. |
136 Rivulos aquarum deduxerunt oculi mei, | quia non custodierunt legem tuam. |
136 Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, | quia non custodierunt legem tuam. |
137 (Sade) Señor, tú eres justo, | tus mandamientos son rectos; |
137 SADE. Iustus es, Domine, | et rectum iudicium tuum. |
137 Sade. Justus es, Domine, | et rectum judicium tuum. |
138 has decretado preceptos justos | sumamente estables; |
138 Mandasti in iustitia testimonia tua | et in veritate nimis. |
138 Mandasti justitiam testimonia tua, | et veritatem tuam nimis. |
139 me consume el celo, | porque mis enemigos olvidan tus palabras. |
139 Consumpsit me zelus meus, | quia obliti sunt verba tua inimici mei. |
139 Tabescere me fecit zelus meus, | quia obliti sunt verba tua inimici mei. |
140 Tu promesa es acrisolada, | y tu siervo la ama; |
140 Ignitum eloquium tuum vehementer, | et servus tuus dilexit illud. |
140 Ignitum eloquium tuum vehementer, | et servus tuus dilexit illud. |
141 soy pequeño y despreciable, | pero no olvido tus mandatos; |
141 Adulescentulus sum ego et contemptus; | mandata tua non sum oblitus. |
141 Adolescentulus sum ego et contemptus; | justificationes tuas non sum oblitus. |
142 tu justicia es justicia eterna, | tu ley es verdadera. |
142 Iustitia tua iustitia in aeternum, | et lex tua veritas. |
142 Justitia tua, justitia in æternum, | et lex tua veritas. |
143 Me asaltan angustias y aprietos, | tus mandatos son mi delicia; |
143 Tribulatio et angustia invenerunt me; | praecepta tua delectatio mea est. |
143 Tribulatio et angustia invenerunt me; | mandata tua meditatio mea est. |
144 la justicia de tus preceptos es eterna; | dame inteligencia, y tendré vida. |
144 Iustitia testimonia tua in aeternum; | intellectum da mihi, et vivam. |
144 Æquitas testimonia tua in æternum: | intellectum da mihi, et vivam. |
145 (Qof) Te invoco de todo corazón: | respóndeme, Señor, | y guardaré tus decretos; |
145 COPH. Clamavi in toto corde, exaudi me, Domine; | iustificationes tuas servabo. |
145 Coph. Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; | justificationes tuas requiram. |
146 a ti grito: sálvame, | y cumpliré tus preceptos; |
146 Clamavi ad te, salvum me fac, | ut custodiam testimonia tua. |
146 Clamavi ad te; salvum me fac: | ut custodiam mandata tua. |
147 me adelanto a la aurora pidiendo auxilio, | esperando tus palabras. |
147 Praeveni diluculo et clamavi, | in verba tua supersperavi. |
147 Præveni in maturitate, et clamavi: | quia in verba tua supersperavi. |
148 Mis ojos se adelantan a las vigilias, | meditando tu promesa; |
148 Praevenerunt oculi mei vigilias, | ut meditarer eloquia tua. |
148 Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, | ut meditarer eloquia tua. |
149 escucha mi voz por tu misericordia, Señor, | con tus mandamientos dame vida; |
149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, | secundum iudicium tuum vivifica me. |
149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, | et secundum judicium tuum vivifica me. |
150 ya se acercan mis inicuos perseguidores, | están lejos de tu ley. |
150 Appropinquaverunt persequentes me in malitia, | a lege autem tua longe facti sunt. |
150 Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: | a lege autem tua longe facti sunt. |
151 Tú, Señor, estás cerca, | y todos tus mandatos son estables; |
151 Prope es tu, Domine, | et omnia praecepta tua veritas. |
151 Prope es tu, Domine, | et omnes viæ tuæ veritas. |
152 hace tiempo comprendí que tus preceptos | los fundaste para siempre. |
152 Ab initio cognovi de testimoniis tuis, | quia in aeternum fundasti ea. |
152 Initio cognovi de testimoniis tuis, | quia in æternum fundasti ea. |
153 (Res) Mira mi abatimiento y líbrame, | porque no olvido tu ley; |
153 RES. Vide humiliationem meam et eripe me, | quia legem tuam non sum oblitus. |
153 Res. Vide humilitatem meam, et eripe me, | quia legem tuam non sum oblitus. |
154 defiende mi causa y rescátame, | con tu promesa dame vida; |
154 Iudica causam meam et redime me; | propter eloquium tuum vivifica me. |
154 Judica judicium meum, et redime me: | propter eloquium tuum vivifica me. |
155 la salvación está lejos de los malvados | que no buscan tus decretos. |
155 Longe a peccatoribus salus, | quia iustificationes tuas non exquisierunt. |
155 Longe a peccatoribus salus, | quia justificationes tuas non exquisierunt. |
156 Grande es tu ternura, Señor, | con tus mandamientos dame vida; |
156 Misericordiae tuae multae, Domine; | secundum iudicia tua vivifica me. |
156 Misericordiæ tuæ multæ, Domine; | secundum judicium tuum vivifica me. |
157 muchos son los enemigos que me persiguen, | pero yo no me aparto de tus preceptos; |
157 Multi, qui persequuntur me et tribulant me; | a testimoniis tuis non declinavi. |
157 Multi qui persequuntur me, et tribulant me; | a testimoniis tuis non declinavi. |
158 viendo a los renegados, sentía asco, | porque no guardan tus palabras. |
158 Vidi praevaricantes, et taeduit me, | quia eloquia tua non custodierunt. |
158 Vidi prævaricantes et tabescebam, | quia eloquia tua non custodierunt. |
159 Mira cómo amo tus mandatos, | Señor; por tu misericordia dame vida; |
159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine; | secundum misericordiam tuam vivifica me. |
159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: | in misericordia tua vivifica me. |
160 el compendio de tu palabra es la verdad, | y tus justos juicios son eternos. |
160 Principium verborum tuorum veritas, | in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae. |
160 Principium verborum tuorum veritas; | in æternum omnia judicia justitiæ tuæ. |
161 (Sin) Los nobles me perseguían sin motivo, | pero mi corazón respetaba tus palabras; |
161 SIN. Principes persecuti sunt me gratis, | et a verbis tuis formidavit cor meum. |
161 Sin. Principes persecuti sunt me gratis, | et a verbis tuis formidavit cor meum. |
162 yo me alegraba con tu promesa, | como el que encuentra un rico botín; |
162 Laetabor ego super eloquia tua, | sicut qui invenit spolia multa. |
162 Lætabor ego super eloquia tua, | sicut qui invenit spolia multa. |
163 detesto y aborrezco la mentira, | y amo tu ley. |
163 Mendacium odio habui et abominatus sum; | legem autem tuam dilexi. |
163 Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, | legem autem tuam dilexi. |
164 Siete veces al día te alabo | por tus justos mandamientos; |
164 Septies in die laudem dixi tibi | super iudicia iustitiae tuae. |
164 Septies in die laudem dixi tibi, | super judicia justitiæ tuæ. |
165 mucha paz tienen los que aman tu ley, | y nada los hace tropezar; |
165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum. |
165 Pax multa diligentibus legem tuam, | et non est illis scandalum. |
166 aguardo tu salvación, Señor, | y cumplo tus mandatos. |
166 Exspectabam salutare tuum, Domine, | et praecepta tua feci. |
166 Exspectabam salutare tuum, Domine, | et mandata tua dilexi. |
167 Mi alma guarda tus preceptos | y los ama intensamente; |
167 Custodivit anima mea testimonia tua, | et dilexi ea vehementer. |
167 Custodivit anima mea testimonia tua, | et dilexit ea vehementer. |
168 guardo tus preceptos y tus mandatos, | y tú tienes presentes mis caminos. |
168 Servavi mandata tua et testimonia tua, | quia omnes viae meae in conspectu tuo. |
168 Servavi mandata tua et testimonia tua, | quia omnes viæ meæ in conspectu tuo. |
169 (Tau) Que llegue mi clamor a tu presencia, | Señor, con tus palabras dame inteligencia; |
169 TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; | iuxta verbum tuum da mihi intellectum. |
169 Tau. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; | juxta eloquium tuum da mihi intellectum. |
170 que mi súplica entre en tu presencia, | líbrame según tu promesa; |
170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; | secundum eloquium tuum libera me. |
170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; | secundum eloquium tuum eripe me. |
171 de mis labios brota la alabanza, | porque me enseñaste tus decretos. |
171 Eructabunt labia mea hymnum, | cum docueris me iustificationes tuas. |
171 Eructabunt labia mea hymnum, | cum docueris me justificationes tuas. |
172 Mi lengua canta tu promesa, | porque todos tus preceptos son justos; |
172 Cantet lingua mea eloquium tuum, | quia omnia praecepta tua iustitia. |
172 Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, | quia omnia mandata tua æquitas. |
173 que tu mano me auxilie, | ya que prefiero tus mandatos; |
173 Fiat manus tua, ut adiuvet me, | quoniam mandata tua elegi. |
173 Fiat manus tua ut salvet me, | quoniam mandata tua elegi. |
174 ansío tu salvación, Señor; | tu ley es mi delicia. |
174 Concupivi salutare tuum, Domine, | et lex tua delectatio mea est. |
174 Concupivi salutare tuum, Domine, | et lex tua meditatio mea est. |
175 Que mi alma viva para alabarte, | que tus mandamientos me auxilien; |
175 Vivet anima mea et laudabit te, | et iudicia tua adiuvabunt me. |
175 Vivet anima mea, et laudabit te, | et judicia tua adjuvabunt me. |
176 me extravié como oveja perdida: | busca a tu siervo, que no olvida tus preceptos. |
176 Erravi sicut ovis, quae periit; | quaere servum tuum, quia praecepta tua non sum oblitus. |
176 Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum, | quia mandata tua non sum oblitus. |