1 Al Director. Salmo de David. |
1 Magistro chori. PSALMUS. David. |
1 In finem. Psalmus David, pro extasi. |
2 A ti, Señor, me acojo: | no quede yo nunca defraudado; | tú, que eres justo, ponme a salvo, |
2 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum; | in iustitia tua libera me. |
2 In te, Domine, speravi; | non confundar in æternum: | in justitia tua libera me. |
3 inclina tu oído hacia mí; | ven aprisa a librarme, | sé la roca de mi refugio, | un baluarte donde me salve, |
3 Inclina ad me aurem tuam, | accelera, ut eruas me. | Esto mihi in rupem praesidii | et in domum munitam, ut salvum me facias. |
3 Inclina ad me aurem tuam; | accelera ut eruas me. | Esto mihi in Deum protectorem, | et in domum refugii, ut salvum me facias: |
4 tú que eres mi roca y mi baluarte; | por tu nombre dirígeme y guíame: |
4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu | et propter nomen tuum deduces me et pasces me. |
4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu; | et propter nomen tuum deduces me et enutries me. |
5 sácame de la red que me han tendido, | porque tú eres mi amparo. |
5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, | quoniam tu es fortitudo mea. |
5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, | quoniam tu es protector meus. |
6 A tus manos encomiendo mi espíritu: | tú, el Dios leal, me librarás; |
6 In manus tuas commendo spiritum meum; | redemisti me, Domine, Deus veritatis. |
6 In manus tuas commendo spiritum meum; | redemisti me, Domine Deus veritatis. |
7 tú aborreces a los que veneran ídolos inertes, | pero yo confío en el Señor; |
7 Odisti observantes vanitates supervacuas, | ego autem in Domino speravi. |
7 Odisti observantes vanitates supervacue; | ego autem in Domino speravi. |
8 tu misericordia sea mi gozo y mi alegría. | Te has fijado en mi aflicción, | velas por mi vida en peligro; |
8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua, | quoniam respexisti humilitatem meam; | agnovisti necessitates animae meae |
8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, | quoniam respexisti humilitatem meam; | salvasti de necessitatibus animam meam. |
9 no me has entregado en manos del enemigo, | has puesto mis pies en un camino ancho. |
9 nec conclusisti me in manibus inimici; | statuisti in loco spatioso pedes meos. |
9 Nec conclusisti me in manibus inimici: | statuisti in loco spatioso pedes meos. |
10 Piedad, Señor, que estoy en peligro; | se consumen de dolor mis ojos, | mi garganta y mis entrañas. |
10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; | conturbatus est in maerore oculus meus, | anima mea et venter meus. |
10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; | conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus. |
11 Mi vida se gasta en el dolor, | mis años en los gemidos; | mi vigor decae con las penas, | mis huesos se consumen. |
11 Quoniam defecit in dolore vita mea, | et anni mei in gemitibus; | infirmata est in paupertate virtus mea, | et ossa mea contabuerunt. |
11 Quoniam defecit in dolore vita mea, | et anni mei in gemitibus. | Infirmata est in paupertate virtus mea, | et ossa mea conturbata sunt. |
12 Soy la burla de todos mis enemigos, | la irrisión de mis vecinos, | el espanto de mis conocidos: | me ven por la calle y escapan de mí. |
12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium | et vicinis meis valde et timor notis meis: | qui videbant me foras, fugiebant a me. |
12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, | et vicinis meis valde, et timor notis meis; | qui videbant me foras fugerunt a me. |
13 Me han olvidado como a un muerto, | me han desechado como a un cacharro inútil. |
13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; | factus sum tamquam vas perditum. |
13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde; | factus sum tamquam vas perditum: |
14 Oigo el cuchicheo de la gente, | y todo me da miedo; | se conjuran contra mí | y traman quitarme la vida. |
14 Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu; | in eo dum convenirent simul adversum me, | auferre animam meam consiliati sunt. |
14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. | In eo dum convenirent simul adversum me, | accipere animam meam consiliati sunt. |
15 Pero yo confío en ti, Señor; | te digo: «Tú eres mi Dios». |
15 Ego autem in te speravi, Domine; | dixi: “ Deus meus es tu, |
15 Ego autem in te speravi, Domine; | dixi: Deus meus es tu; |
16 En tus manos están mis azares: | líbrame de mis enemigos que me persiguen; |
16 in manibus tuis sortes meae ”. | Eripe me de manu inimicorum meorum | et a persequentibus me; |
16 in manibus tuis sortes meæ: | eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me. |
17 haz brillar tu rostro sobre tu siervo, | sálvame por tu misericordia. |
17 illustra faciem tuam super servum tuum, | salvum me fac in misericordia tua. |
17 Illustra faciem tuam super servum tuum; | salvum me fac in misericordia tua. |
18 Señor, no quede yo defraudado | tras haber acudido a ti; | queden defraudados los malvados, | y bajen llorando al abismo, |
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te; | erubescant impii et obmutescant in inferno. |
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. | Erubescant impii, et deducantur in infernum; |
19 enmudezcan los labios mentirosos, | que profieren insolencias contra el justo, | con soberbia y con desprecio. |
19 Muta fiant labia dolosa, | quae loquuntur adversus iustum proterva | in superbia et in abusione. |
19 muta fiant labia dolosa, | quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, | in superbia, et in abusione. |
20 Qué bondad tan grande, Señor, | reservas para los que te temen, | y concedes a los que a ti se acogen | a la vista de todos. |
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, | quam abscondisti timentibus te. | Perfecisti eis, qui sperant in te, | in conspectu filiorum hominum. |
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, | quam abscondisti timentibus te; | perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum! |
21 En el asilo de tu presencia los escondes | de las conjuras humanas; | los ocultas en tu tabernáculo, | frente a las lenguas pendencieras. |
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuae | a conturbatione hominum; | proteges eos in tabernaculo | a contradictione linguarum. |
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum; | proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum. |
22 Bendito sea el Señor, que ha hecho por mí | prodigios de misericordia | en la ciudad amurallada. |
22 Benedictus Dominus, | quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. |
22 Benedictus Dominus, | quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. |
23 Yo decía en mi ansiedad: | «Me has arrojado de tu vista»; | pero tú escuchaste mi voz suplicante | cuando yo te gritaba. |
23 Ego autem dixi in trepidatione mea: | “ Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum ”. | Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, | dum clamarem ad te. |
23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ: | Projectus sum a facie oculorum tuorum: | ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te. |
24 Amad al Señor, fieles suyos; | el Señor guarda a sus leales, | y a los soberbios los paga con creces. |
24 Diligite Dominum, omnes sancti eius: | fideles conservat Dominus | et retribuit abundanter facientibus superbiam. |
24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, | quoniam veritatem requiret Dominus, | et retribuet abundanter facientibus superbiam. |
25 Sed fuertes y valientes de corazón | los que esperáis en el Señor. |
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, | omnes, qui speratis in Domino. |
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, | omnes qui speratis in Domino. |