Salmo 30

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Al Director. Salmo de David. 1 Magistro chori. PSALMUS. David. 1 In finem. Psalmus David, pro extasi.
2 A ti, Señor, me acojo: | no quede yo nunca defraudado; | tú, que eres justo, ponme a salvo, 2 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum; | in iustitia tua libera me. 2 In te, Domine, speravi; | non confundar in æternum: | in justitia tua libera me.
3 inclina tu oído hacia mí; | ven aprisa a librarme, | sé la roca de mi refugio, | un baluarte donde me salve, 3 Inclina ad me aurem tuam, | accelera, ut eruas me. | Esto mihi in rupem praesidii | et in domum munitam, ut salvum me facias. 3 Inclina ad me aurem tuam; | accelera ut eruas me. | Esto mihi in Deum protectorem, | et in domum refugii, ut salvum me facias:
4 tú que eres mi roca y mi baluarte; | por tu nombre dirígeme y guíame: 4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu | et propter nomen tuum deduces me et pasces me. 4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu; | et propter nomen tuum deduces me et enutries me.
5 sácame de la red que me han tendido, | porque tú eres mi amparo. 5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, | quoniam tu es fortitudo mea. 5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, | quoniam tu es protector meus.
6 A tus manos encomiendo mi espíritu: | tú, el Dios leal, me librarás; 6 In manus tuas commendo spiritum meum; | redemisti me, Domine, Deus veritatis. 6 In manus tuas commendo spiritum meum; | redemisti me, Domine Deus veritatis.
7 tú aborreces a los que veneran ídolos inertes, | pero yo confío en el Señor; 7 Odisti observantes vanitates supervacuas, | ego autem in Domino speravi. 7 Odisti observantes vanitates supervacue; | ego autem in Domino speravi.
8 tu misericordia sea mi gozo y mi alegría. | Te has fijado en mi aflicción, | velas por mi vida en peligro; 8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua, | quoniam respexisti humilitatem meam; | agnovisti necessitates animae meae 8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, | quoniam respexisti humilitatem meam; | salvasti de necessitatibus animam meam.
9 no me has entregado en manos del enemigo, | has puesto mis pies en un camino ancho. 9 nec conclusisti me in manibus inimici; | statuisti in loco spatioso pedes meos. 9 Nec conclusisti me in manibus inimici: | statuisti in loco spatioso pedes meos.
10 Piedad, Señor, que estoy en peligro; | se consumen de dolor mis ojos, | mi garganta y mis entrañas. 10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; | conturbatus est in maerore oculus meus, | anima mea et venter meus. 10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; | conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.
11 Mi vida se gasta en el dolor, | mis años en los gemidos; | mi vigor decae con las penas, | mis huesos se consumen. 11 Quoniam defecit in dolore vita mea, | et anni mei in gemitibus; | infirmata est in paupertate virtus mea, | et ossa mea contabuerunt. 11 Quoniam defecit in dolore vita mea, | et anni mei in gemitibus. | Infirmata est in paupertate virtus mea, | et ossa mea conturbata sunt.
12 Soy la burla de todos mis enemigos, | la irrisión de mis vecinos, | el espanto de mis conocidos: | me ven por la calle y escapan de mí. 12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium | et vicinis meis valde et timor notis meis: | qui videbant me foras, fugiebant a me. 12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, | et vicinis meis valde, et timor notis meis; | qui videbant me foras fugerunt a me.
13 Me han olvidado como a un muerto, | me han desechado como a un cacharro inútil. 13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; | factus sum tamquam vas perditum. 13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde; | factus sum tamquam vas perditum:
14 Oigo el cuchicheo de la gente, | y todo me da miedo; | se conjuran contra mí | y traman quitarme la vida. 14 Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu; | in eo dum convenirent simul adversum me, | auferre animam meam consiliati sunt. 14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. | In eo dum convenirent simul adversum me, | accipere animam meam consiliati sunt.
15 Pero yo confío en ti, Señor; | te digo: «Tú eres mi Dios». 15 Ego autem in te speravi, Domine; | dixi: “ Deus meus es tu, 15 Ego autem in te speravi, Domine; | dixi: Deus meus es tu;
16 En tus manos están mis azares: | líbrame de mis enemigos que me persiguen; 16 in manibus tuis sortes meae ”. | Eripe me de manu inimicorum meorum | et a persequentibus me; 16 in manibus tuis sortes meæ: | eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
17 haz brillar tu rostro sobre tu siervo, | sálvame por tu misericordia. 17 illustra faciem tuam super servum tuum, | salvum me fac in misericordia tua. 17 Illustra faciem tuam super servum tuum; | salvum me fac in misericordia tua.
18 Señor, no quede yo defraudado | tras haber acudido a ti; | queden defraudados los malvados, | y bajen llorando al abismo, 18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te; | erubescant impii et obmutescant in inferno. 18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. | Erubescant impii, et deducantur in infernum;
19 enmudezcan los labios mentirosos, | que profieren insolencias contra el justo, | con soberbia y con desprecio. 19 Muta fiant labia dolosa, | quae loquuntur adversus iustum proterva | in superbia et in abusione. 19 muta fiant labia dolosa, | quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, | in superbia, et in abusione.
20 Qué bondad tan grande, Señor, | reservas para los que te temen, | y concedes a los que a ti se acogen | a la vista de todos. 20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, | quam abscondisti timentibus te. | Perfecisti eis, qui sperant in te, | in conspectu filiorum hominum. 20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, | quam abscondisti timentibus te; | perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum!
21 En el asilo de tu presencia los escondes | de las conjuras humanas; | los ocultas en tu tabernáculo, | frente a las lenguas pendencieras. 21 Abscondes eos in abscondito faciei tuae | a conturbatione hominum; | proteges eos in tabernaculo | a contradictione linguarum. 21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum; | proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.
22 Bendito sea el Señor, que ha hecho por mí | prodigios de misericordia | en la ciudad amurallada. 22 Benedictus Dominus, | quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. 22 Benedictus Dominus, | quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
23 Yo decía en mi ansiedad: | «Me has arrojado de tu vista»; | pero tú escuchaste mi voz suplicante | cuando yo te gritaba. 23 Ego autem dixi in trepidatione mea: | “ Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum ”. | Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, | dum clamarem ad te. 23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ: | Projectus sum a facie oculorum tuorum: | ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
24 Amad al Señor, fieles suyos; | el Señor guarda a sus leales, | y a los soberbios los paga con creces. 24 Diligite Dominum, omnes sancti eius: | fideles conservat Dominus | et retribuit abundanter facientibus superbiam. 24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, | quoniam veritatem requiret Dominus, | et retribuet abundanter facientibus superbiam.
25 Sed fuertes y valientes de corazón | los que esperáis en el Señor. 25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, | omnes, qui speratis in Domino. 25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, | omnes qui speratis in Domino.
Visto 175 veces