Salmo 72

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Salmo de Asaf. |¡Qué bueno es Dios para el justo, | Dios para los limpios de corazón! 1 PSALMUS. Asaph. | Quam bonus rectis est Deus, | Deus his, qui mundo sunt corde! 1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, | his qui recto sunt corde!
2 Pero yo por poco doy un mal paso, | casi resbalaron mis pisadas: 2 Mei autem paene moti sunt pedes, | paene effusi sunt gressus mei, 2 Mei autem pene moti sunt pedes, | pene effusi sunt gressus mei:
3 porque envidiaba a los perversos, | viendo prosperar a los malvados. 3 quia zelavi super gloriantes, | pacem peccatorum videns. 3 quia zelavi super iniquos, | pacem peccatorum videns.
4 Para ellos no hay sinsabores, | están sanos y orondos; 4 Quia non sunt eis impedimenta, | sanus et pinguis est venter eorum. 4 Quia non est respectus morti eorum, | et firmamentum in plaga eorum.
5 no pasan las fatigas humanas, | ni sufren como los demás. 5 In labore mortalium non sunt | et cum hominibus non flagellantur. 5 In labore hominum non sunt, | et cum hominibus non flagellabuntur.
6 Por eso su collar es el orgullo, | y los cubre un vestido de violencia; 6 Ideo quasi torques est eis superbia, | et tamquam indumentum operuit eos violentia. 6 Ideo tenuit eos superbia; | operti sunt iniquitate et impietate sua.
7 de las carnes les rezuma la maldad, | el corazón les rebosa de malas ideas. 7 Prodit quasi ex adipe iniquitas eorum, | erumpunt cogitationes cordis. 7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; | transierunt in affectum cordis.
8 Insultan y hablan mal, | y desde lo alto amenazan con la opresión. 8 Subsannaverunt et locuti sunt nequitiam, | iniquitatem ab excelso locuti sunt. 8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; | iniquitatem in excelso locuti sunt.
9 Su boca se atreve con el cielo. | Y su lengua recorre la tierra. 9 Posuerunt in caelo os suum, | et lingua eorum transivit in terra. 9 Posuerunt in cælum os suum, | et lingua eorum transivit in terra.
10 Por eso se sientan en lo alto | y las aguas no los alcanzan. 10 Ideo in alto sedent, | et aquae plenae non pervenient ad eos. 10 Ideo convertetur populus meus hic, | et dies pleni invenientur in eis.
11 Ellos dicen: «¿Es que Dios lo va a saber, | se va a enterar el Altísimo?». 11 Et dixerunt: “ Quomodo scit Deus, | et si est scientia in Excelso? ”. 11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus, | et si est scientia in excelso?
12 Así son los malvados: | siempre seguros, acumulan riquezas. 12 Ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo | multiplicaverunt divitias. 12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo | obtinuerunt divitias.
13 Y dije: ¿para qué he limpiado yo mi corazón | y he lavado en la inocencia mis manos? 13 Et dixi: “ Ergo sine causa mundavi cor meum | et lavi in innocentia manus meas; 13 Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, | et lavi inter innocentes manus meas,
14 ¿Para qué aguanto yo todo el día | y me corrijo cada mañana? 14 et fui flagellatus tota die, | et castigatio mea in matutinis ”. 14 et fui flagellatus tota die, | et castigatio mea in matutinis.
15 Si yo dijera: «Voy a hablar con ellos», | renegaría de la estirpe de tus hijos. 15 Si dixissem: “ Loquar ut illi ”, | ecce generationem filiorum tuorum prodidissem. 15 Si dicebam: Narrabo sic; | ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
16 Meditaba yo para entenderlo, | porque me resultaba muy difícil. 16 Et cogitabam, ut cognoscerem hoc; | labor erat in oculis meis, 16 Existimabam ut cognoscerem hoc; | labor est ante me:
17 Hasta que entré en el santuario de Dios, | y comprendí el destino de ellos. 17 donec intravi in sanctuarium Dei | et intellexi novissima eorum. 17 donec intrem in sanctuarium Dei, | et intelligam in novissimis eorum.
18 Es verdad: los pones en el resbaladero, | los precipitas en la ruina. 18 Verumtamen in lubrico posuisti eos, | deiecisti eos in ruinas. 18 Verumtamen propter dolos posuisti eis; | dejecisti eos dum allevarentur.
19 En un momento causan horror, | y acaban consumidos de espanto. 19 Quomodo facti sunt in desolationem! | Subito defecerunt, perierunt prae horrore. 19 Quomodo facti sunt in desolationem? | subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
20 Como un sueño al despertar, Señor, | al despertarte desprecias sus sombras. 20 Velut somnium evigilantis, Domine, | surgens imaginem ipsorum contemnes. 20 Velut somnium surgentium, Domine, | in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
21 Cuando mi corazón se agriaba | y me punzaba mi interior, 21 Quia exacerbatum est cor meum, | et renes mei compuncti sunt; 21 Quia inflammatum est cor meum, | et renes mei commutati sunt;
22 yo era un necio y un ignorante, | yo era un animal ante ti. 22 et ego insipiens factus sum et nescivi: | ut iumentum factus sum apud te. 22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi:
23 Pero yo siempre estaré contigo, | tú agarrarás mi mano derecha; 23 Ego autem semper tecum; | tenuisti manum dexteram meam. 23 ut jumentum factus sum apud te, | et ego semper tecum.
24 me guías según tus planes, | y después me recibirás en la gloria. 24 In consilio tuo deduces me | et postea cum gloria suscipies me. 24 Tenuisti manum dexteram meam, | et in voluntate tua deduxisti me, | et cum gloria suscepisti me.
25 ¿No te tengo a ti en el cielo? | Y contigo, ¿qué me importa la tierra? 25 Quis enim mihi est in caelo? | Et tecum nihil volui super terram. 25 Quid enim mihi est in cælo? | et a te quid volui super terram?
26 Se consumen mi corazón y mi carne; | pero Dios es la roca de mi corazón y mi lote perpetuo. 26 Defecit caro mea et cor meum; | Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum. 26 Defecit caro mea et cor meum; | Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum.
27 Sí: los que se alejan de ti se pierden; | tú destruyes a los que te son infieles. 27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt; | perdidisti omnes, qui fornicantur abs te. 27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt; | perdidisti omnes qui fornicantur abs te.
28 Para mí lo bueno es estar junto a Dios, | hacer del Señor Dios mi refugio, | y contar todas tus acciones | en las puertas de Sión. 28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est, | ponere in Domino Deo spem meam, | ut annuntiem omnes operationes tuas | in portis filiae Sion. 28 Mihi autem adhærere Deo bonum est; | ponere in Domino Deo spem meam: | ut annuntiem omnes prædicationes tuas | in portis filiæ Sion.
Visto 139 veces