1 Venid, aclamemos al Señor, | demos vítores a la Roca que nos salva; |
1 Venite, exsultemus Domino; | iubilemus Deo salutari nostro. |
1 Laus cantici ipsi David. Venite, exsultemus Domino; | jubilemus Deo salutari nostro; |
2 entremos a su presencia dándole gracias, | aclamándolo con cantos. |
2 Praeoccupemus faciem eius in confessione | et in psalmis iubilemus ei. |
2 præoccupemus faciem ejus in confessione, | et in psalmis jubilemus ei: |
3 Porque el Señor es un Dios grande, | soberano de todos los dioses: |
3 Quoniam Deus magnus Dominus, | et rex magnus super omnes deos. |
3 quoniam Deus magnus Dominus, | et rex magnus super omnes deos. |
4 tiene en su mano las simas de la tierra, | son suyas las cumbres de los montes; |
4 Quia in manu eius sunt profunda terrae, | et altitudines montium ipsius sunt. |
4 Quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, | et altitudines montium ipsius sunt; |
5 suyo es el mar, porque él lo hizo, | la tierra firme que modelaron sus manos. |
5 Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, | et siccam manus eius formaverunt. |
5 quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, | et siccam manus ejus formaverunt. |
6 Entrad, postrémonos por tierra, | bendiciendo al Señor, creador nuestro. |
6 Venite, adoremus et procidamus | et genua flectamus ante Dominum, qui fecit nos, |
6 Venite, adoremus, et procidamus, | et ploremus ante Dominum qui fecit nos: |
7 Porque él es nuestro Dios, | y nosotros su pueblo, | el rebaño que él guía. Ojalá escuchéis hoy su voz: |
7 quia ipse est Deus noster, | et nos populus pascuae eius et oves manus eius. |
7 quia ipse est Dominus Deus noster, | et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus. |
8 «No endurezcáis el corazón como en Meribá, | como el día de Masá en el desierto; |
8 Utinam hodie vocem eius audiatis: | “ Nolite obdurare corda vestra, |
8 Hodie si vocem ejus audieritis, | nolite obdurare corda vestra |
9 cuando vuestros padres me pusieron a prueba | y me tentaron, aunque habían visto mis obras». |
9 sicut in Meriba, secundum diem Massa in deserto, | ubi tentaverunt me patres vestri: | probaverunt me, etsi viderunt opera mea. |
9 sicut in irritatione, | secundum diem tentationis in deserto, | ubi tentaverunt me patres vestri: | probaverunt me, et viderunt opera mea. |
10 Durante cuarenta años | aquella generación me asqueó, y dije: | «Es un pueblo de corazón extraviado, | que no reconoce mi camino; |
10 Quadraginta annis taeduit me generationis illius | et dixi: Populus errantium corde sunt isti. |
10 Quadraginta annis offensus fui generationi illi, | et dixi: Semper hi errant corde. |
11 por eso he jurado en mi cólera | que no entrarán en mi descanso». |
11 Et ipsi non cognoverunt vias meas; | ideo iuravi in ira mea: | Non introibunt in requiem meam ”. |
11 Et isti non cognoverunt vias meas: | ut juravi in ira mea: | Si introibunt in requiem meam. |