1 Oración de un afligido que, en su congoja, desahoga su pena ante el Señor. |
1 Preces afflicti, qui defessus | angorem suum ante Dominum profundit. |
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. |
2 Señor, escucha mi oración, | que mi grito llegue hasta ti; |
2 Domine, exaudi orationem meam, | et clamor meus ad te veniat. |
2 Domine, exaudi orationem meam, | et clamor meus ad te veniat. |
3 no me escondas tu rostro | el día de la desgracia. | Inclina tu oído hacia mí; | cuando te invoco, | escúchame enseguida. |
3 Non abscondas faciem tuam a me; | in quacumque die tribulor, | inclina ad me aurem tuam. | In quacumque die invocavero te, | velociter exaudi me. |
3 Non avertas faciem tuam a me: | in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; | in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. |
4 Que mis días se desvanecen como humo, | mis huesos queman como brasas; |
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, | et ossa mea sicut cremium aruerunt. |
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, | et ossa mea sicut cremium aruerunt. |
5 mi corazón está agostado como hierba, | me olvido de comer mi pan; |
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, | etenim oblitus sum comedere panem meum. |
5 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, | quia oblitus sum comedere panem meum. |
6 con la violencia de mis quejidos, | se me pega la piel a los huesos. |
6 A voce gemitus mei | adhaesit os meum carni meae. |
6 A voce gemitus mei | adhæsit os meum carni meæ. |
7 Estoy como lechuza en la estepa, | como búho entre ruinas; |
7 Similis factus sum pellicano solitudinis, | factus sum sicut nycticorax in ruinis. |
7 Similis factus sum pellicano solitudinis; | factus sum sicut nycticorax in domicilio. |
8 estoy desvelado, gimiendo, | como pájaro sin pareja en el tejado. |
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto. |
8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto. |
9 Mis enemigos me insultan sin descanso; | furiosos contra mí, me maldicen. |
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, | exardescentes in me per me iurabant. |
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, | et qui laudabant me adversum me jurabant: |
10 En vez de pan, como ceniza, | mezclo mi bebida con llanto, |
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam | et potum meum cum fletu miscebam, |
10 quia cinerem tamquam panem manducabam, | et potum meum cum fletu miscebam, |
11 por tu cólera y tu indignación, | porque me alzaste en vilo y me tiraste; |
11 a facie irae et increpationis tuae, | quia elevans allisisti me. |
11 a facie iræ et indignationis tuæ: | quia elevans allisisti me. |
12 mis días son una sombra que se alarga, | me voy secando como la hierba. |
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, | et ego sicut fenum arui. |
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, | et ego sicut fœnum arui. |
13 Tú, en cambio, permaneces para siempre, | y tu nombre de generación en generación. |
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, | et memoriale tuum in generationem et generationem. |
13 Tu autem, Domine, in æternum permanes, | et memoriale tuum in generationem et generationem. |
14 Levántate y ten misericordia de Sión, | que ya es hora y tiempo de misericordia. |
14 Tu exsurgens misereberis Sion, | quia tempus miserendi eius, | quia venit tempus, |
14 Tu exsurgens misereberis Sion, | quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus: |
15 Tus siervos aman sus piedras, | se compadecen de sus ruinas; |
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, | et pulveris eius miserentur. |
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, | et terræ ejus miserebuntur. |
16 los gentiles temerán tu nombre; | los reyes del mundo, tu gloria. |
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, | et omnes reges terrae gloriam tuam, |
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, | et omnes reges terræ gloriam tuam: |
17 Cuando el Señor reconstruya Sión, | y aparezca en su gloria, |
17 quia aedificavit Dominus Sion | et apparuit in gloria sua. |
17 quia ædificavit Dominus Sion, | et videbitur in gloria sua. |
18 y se vuelva a las súplicas de los indefensos, | y no desprecie sus peticiones. |
18 Respexit in orationem inopum | et non sprevit precem eorum. |
18 Respexit in orationem humilium | et non sprevit precem eorum. |
19 Quede esto escrito para la generación futura, | y el pueblo que será creado alabará al Señor. |
19 Scribantur haec pro generatione altera, | et populus, qui creabitur, laudabit Dominum. |
19 Scribantur hæc in generatione altera, | et populus qui creabitur laudabit Dominum. |
20 Que el Señor ha mirado desde su excelso santuario, | desde el cielo se ha fijado en la tierra, |
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, | Dominus de caelo in terram aspexit, |
20 Quia prospexit de excelso sancto suo; | Dominus de cælo in terram aspexit: |
21 para escuchar los gemidos de los cautivos | y librar a los condenados a muerte. |
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis; |
21 ut audiret gemitus compeditorum; | ut solveret filios interemptorum: |
22 Para anunciar en Sión el nombre del Señor, | y su alabanza en Jerusalén, |
22 ut annuntient in Sion nomen Domini | et laudem eius in Ierusalem, |
22 ut annuntient in Sion nomen Domini, | et laudem ejus in Jerusalem: |
23 cuando se reúnan unánimes los pueblos | y los reyes para dar culto al Señor. |
23 cum congregati fuerint populi in unum | et regna, ut serviant Domino. |
23 in conveniendo populos in unum, et reges, | ut serviant Domino. |
24 Él agotó mis fuerzas en el camino, | acortó mis días; |
24 Humiliavit in via virtutem meam, | abbreviavit dies meos. | Dicam: “ Deus meus, |
24 Respondit ei in via virtutis suæ: | Paucitatem dierum meorum nuntia mihi: |
25 y yo dije: «Dios mío, no me arrebates en la mitad de mis días». | Tus años duran por todas las generaciones: |
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; | in generationem et generationem sunt anni tui. |
25 ne revoces me in dimidio dierum meorum, | in generationem et generationem anni tui. |
26 al principio cimentaste la tierra, | y el cielo es obra de tus manos. |
26 Initio terram fundasti; | et opera manuum tuarum sunt caeli. |
26 Initio tu, Domine, terram fundasti, | et opera manuum tuarum sunt cæli. |
27 Ellos perecerán, tú permaneces; | se gastarán como la ropa, | serán como un vestido que se muda. |
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; | et omnes sicut vestimentum veterascent, | et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur. |
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; | et omnes sicut vestimentum veterascent. | Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur; |
28 Tú, en cambio, eres siempre el mismo, | tus años no se acabarán. |
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. |
28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. |
29 Los hijos de tus siervos vivirán seguros, | su linaje durará en tu presencia. |
29 Filii servorum tuorum habitabunt, | et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”. |
29 Filii servorum tuorum habitabunt, | et semen eorum in sæculum dirigetur. |