Salmo 103

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Bendice, alma mía, al Señor: |¡Dios mío, qué grande eres! | Te vistes de belleza y majestad, 1 Benedic, anima mea, Domino. | Domine Deus meus, magnificatus es vehementer! | Maiestatem et decorem induisti, 1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino: | Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. | Confessionem et decorem induisti,
2 la luz te envuelve como un manto. | Extiendes los cielos como una tienda, 2 amictus lumine sicut vestimento. | Extendens caelum sicut velum, 2 amictus lumine sicut vestimento. | Extendens cælum sicut pellem,
3 construyes tu morada sobre las aguas; | las nubes te sirven de carroza, | avanzas en las alas del viento; 3 qui exstruis in aquis cenacula tua. | Qui ponis nubem ascensum tuum, | qui ambulas super pennas ventorum. 3 qui tegis aquis superiora ejus: | qui ponis nubem ascensum tuum; | qui ambulas super pennas ventorum:
4 los vientos te sirven de mensajeros; | el fuego llameante, de ministro. 4 Qui facis angelos tuos spiritus | et ministros tuos ignem urentem. 4 qui facis angelos tuos spiritus, | et ministros tuos ignem urentem.
5 Asentaste la tierra sobre sus cimientos, | y no vacilará jamás; 5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam, | non inclinabitur in saeculum saeculi. 5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: | non inclinabitur in sæculum sæculi.
6 la cubriste con el manto del océano, | y las aguas se posaron sobre las montañas; 6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam, | super montes stabant aquae. 6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; | super montes stabunt aquæ.
7 pero a tu bramido huyeron, | al fragor de tu trueno se precipitaron, 7 Ab increpatione tua fugiunt, | a voce tonitrui tui formidant. 7 Ab increpatione tua fugient; | a voce tonitrui tui formidabunt.
8 mientras subían los montes y bajaban los valles: | cada cual al puesto asignado. 8 Ascendunt in montes et descendunt in valles, | in locum, quem statuisti eis. 8 Ascendunt montes, et descendunt campi, | in locum quem fundasti eis.
9 Trazaste una frontera que no traspasarán, | y no volverán a cubrir la tierra. 9 Terminum posuisti, quem non transgredientur, | neque convertentur operire terram. 9 Terminum posuisti quem non transgredientur, | neque convertentur operire terram.
10 De los manantiales sacas los ríos, | para que fluyan entre los montes; 10 Qui emittis fontes in torrentes; | inter medium montium pertransibunt, 10 Qui emittis fontes in convallibus; | inter medium montium pertransibunt aquæ.
11 en ellos beben las fieras de los campos, | el asno salvaje apaga su sed; 11 potabunt omnes bestias agri, | exstinguent onagri sitim suam. 11 Potabunt omnes bestiæ agri; | expectabunt onagri in siti sua.
12 junto a ellos habitan las aves del cielo, | y entre las frondas se oye su canto. 12 Super ea volucres caeli habitabunt, | de medio ramorum dabunt voces. 12 Super ea volucres cæli habitabunt; | de medio petrarum dabunt voces.
13 Desde tu morada riegas los montes, | y la tierra se sacia de tu acción fecunda; 13 Rigas montes de cenaculis tuis, | de fructu operum tuorum satias terram. 13 Rigans montes de superioribus suis; | de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 haces brotar hierba para los ganados, | y forraje para los que sirven al hombre. | Él saca pan de los campos, 14 Producis fenum iumentis | et herbam servituti hominum, | educens panem de terra 14 producens fœnum jumentis, | et herbam servituti hominum, | ut educas panem de terra,
15 y vino que le alegra el corazón; | aceite que da brillo a su rostro, | y el pan que le da fuerzas. 15 et vinum, quod laetificat cor hominis; | exhilarans faciem in oleo, | panis autem cor hominis confirmat. 15 et vinum lætificet cor hominis: | ut exhilaret faciem in oleo, | et panis cor hominis confirmet.
16 Se llenan de savia los árboles del Señor, | los cedros del Líbano que él plantó: 16 Saturabuntur ligna Domini | et cedri Libani, quas plantavit. 16 Saturabuntur ligna campi, | et cedri Libani quas plantavit:
17 allí anidan los pájaros, | en su cima pone casa la cigüeña. 17 Illic passeres nidificabunt, | erodii domus in vertice earum. 17 illic passeres nidificabunt: | herodii domus dux est eorum.
18 Los riscos son para las cabras, | las peñas son madriguera de erizos. 18 Montes excelsi cervis, | petrae refugium hyracibus. 18 Montes excelsi cervis; | petra refugium herinaciis.
19 Hiciste la luna con sus fases, | el sol conoce su ocaso. 19 Fecit lunam ad tempora signanda, | sol cognovit occasum suum. 19 Fecit lunam in tempora; | sol cognovit occasum suum.
20 Pones las tinieblas y viene la noche, | y rondan las fieras de la selva; 20 Posuisti tenebras, et facta est nox: | in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae, 20 Posuisti tenebras, et facta est nox; | in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
21 los cachorros del león rugen por la presa, | reclamando a Dios su comida. 21 catuli leonum rugientes, ut rapiant | et quaerant a Deo escam sibi. 21 catuli leonum rugientes ut rapiant, | et quærant a Deo escam sibi.
22 Cuando brilla el sol, se retiran | y se tumban en sus guaridas; 22 Oritur sol, et congregantur | et in cubilibus suis recumbunt. 22 Ortus est sol, et congregati sunt, | et in cubilibus suis collocabuntur.
23 el hombre sale a sus faenas, | a su labranza hasta el atardecer. 23 Exit homo ad opus suum | et ad operationem suam usque ad vesperum. 23 Exibit homo ad opus suum, | et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Cuántas son tus obras, Señor, | y todas las hiciste con sabiduría; | la tierra está llena de tus criaturas. 24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine! | Omnia in sapientia fecisti, | impleta est terra creatura tua. 24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine! | omnia in sapientia fecisti; | impleta est terra possessione tua.
25 Ahí está el mar: ancho y dilatado, | en él bullen, sin número, | animales pequeños y grandes; 25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum: | illic reptilia, quorum non est numerus, | animalia pusilla cum magnis; 25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus; | illic reptilia quorum non est numerus: | animalia pusilla cum magnis.
26 lo surcan las naves, y el Leviatán | que modelaste para que retoce. 26 illic naves pertransibunt, | Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo. 26 Illic naves pertransibunt; | draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Todos ellos aguardan | a que les eches comida a su tiempo: 27 Omnia a te exspectant, | ut des illis escam in tempore suo. 27 Omnia a te expectant | ut des illis escam in tempore.
28 se la echas, y la atrapan; | abres tu mano, y se sacian de bienes; 28 Dante te illis, colligent, | aperiente te manum tuam, implebuntur bonis. 28 Dante te illis, colligent; | aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 escondes tu rostro, y se espantan; | les retiras el aliento, y expiran | y vuelven a ser polvo; 29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; | auferes spiritum eorum, et deficient | et in pulverem suum revertentur. 29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; | auferes spiritum eorum, et deficient, | et in pulverem suum revertentur.
30 envías tu espíritu, y los creas, | y repueblas la faz de la tierra. 30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, | et renovabis faciem terrae. 30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, | et renovabis faciem terræ.
31 Gloria a Dios para siempre, | goce el Señor con sus obras; 31 Sit gloria Domini in saeculum; | laetetur Dominus in operibus suis. 31 Sit gloria Domini in sæculum; | lætabitur Dominus in operibus suis.
32 cuando él mira la tierra, ella tiembla; | cuando toca los montes, humean. 32 Qui respicit terram et facit eam tremere, | qui tangit montes, et fumigant. 32 Qui respicit terram, et facit eam tremere; | qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantaré al Señor, | tocaré para mi Dios mientras exista: 33 Cantabo Domino in vita mea, | psallam Deo meo quamdiu sum. 33 Cantabo Domino in vita mea; | psallam Deo meo quamdiu sum.
34 que le sea agradable mi poema, | y yo me alegraré con el Señor. 34 Iucundum sit ei eloquium meum, | ego vero delectabor in Domino. 34 Jucundum sit ei eloquium meum; | ego vero delectabor in Domino.
35 Que se acaben los pecadores en la tierra, | que los malvados no existan más. | ¡Bendice, alma mía, al Señor! | ¡Aleluya! 35 Deficiant peccatores a terra | et iniqui, ita ut non sint. | Benedic, anima mea, Domino. 35 Deficiant peccatores a terra, | et iniqui, ita ut non sint. | Benedic, anima mea, Domino.
Visto 117 veces