1 Dad gracias al Señor, invocad su nombre, | dad a conocer sus hazañas a los pueblos. |
1 ALLELUIA. | Confitemini Domino et invocate nomen eius, | annuntiate inter gentes opera eius. |
1 Alleluja. Confitemini Domino, et invocate nomen ejus; | annuntiate inter gentes opera ejus. |
2 Cantadle al son de instrumentos, | hablad de sus maravillas, |
2 Cantate ei et psallite ei, | meditamini in omnibus mirabilibus eius. |
2 Cantate ei, et psallite ei; | narrate omnia mirabilia ejus. |
3 gloriaos de su nombre santo, | que se alegren los que buscan al Señor. |
3 Laudamini in nomine sancto eius, | laetetur cor quaerentium Dominum. |
3 Laudamini in nomine sancto ejus; | lætetur cor quærentium Dominum. |
4 Recurrid al Señor y a su poder, | buscad continuamente su rostro. |
4 Quaerite Dominum et potentiam eius, | quaerite faciem eius semper. |
4 Quærite Dominum, et confirmamini; | quærite faciem ejus semper. |
5 Recordad las maravillas que hizo, | sus prodigios, las sentencias de su boca. |
5 Mementote mirabilium eius, quae fecit, | prodigia eius et iudicia oris eius, |
5 Mementote mirabilium ejus quæ fecit; | prodigia ejus, et judicia oris ejus: |
6 ¡Estirpe de Abrahán, su siervo; | hijos de Jacob, su elegido! |
6 semen Abraham, servi eius, | filii Iacob, electi eius. |
6 semen Abraham servi ejus; | filii Jacob electi ejus. |
7 El Señor es nuestro Dios, | él gobierna toda la tierra. |
7 Ipse Dominus Deus noster; | in universa terra iudicia eius. |
7 Ipse Dominus Deus noster; | in universa terra judicia ejus. |
8 Se acuerda de su alianza eternamente, | de la palabra dada, por mil generaciones; |
8 Memor fuit in saeculum testamenti sui, | verbi, quod mandavit in mille generationes, |
8 Memor fuit in sæculum testamenti sui; | verbi quod mandavit in mille generationes: |
9 de la alianza sellada con Abrahán, | del juramento hecho a Isaac. |
9 quod disposuit cum Abraham, | et iuramenti sui ad Isaac. |
9 quod disposuit ad Abraham, | et juramenti sui ad Isaac: |
10 Confirmado como ley para Jacob, | como alianza eterna para Israel: |
10 Et statuit illud Iacob in praeceptum | et Israel in testamentum aeternum |
10 et statuit illud Jacob in præceptum, | et Israël in testamentum æternum, |
11 «A ti te daré el país cananeo, | como lote de vuestra heredad». |
11 dicens: “ Tibi dabo terram Chanaan | funiculum hereditatis vestrae ”. |
11 dicens: Tibi dabo terram Chanaan, | funiculum hæreditatis vestræ: |
12 Cuando eran unos pocos mortales, | contados, y forasteros en el país, |
12 Cum essent numero brevi, | paucissimi et peregrini in ea, |
12 cum essent numero brevi, | paucissimi, et incolæ ejus. |
13 cuando erraban de pueblo en pueblo, | de un reino a otra nación, |
13 et pertransirent de gente in gentem | et de regno ad populum alterum, |
13 Et pertransierunt de gente in gentem, | et de regno ad populum alterum. |
14 a nadie permitió que los molestase, | y por ellos castigó a reyes: |
14 non permisit hominem nocere eis | et corripuit pro eis reges: |
14 Non reliquit hominem nocere eis: | et corripuit pro eis reges. |
15 «No toquéis a mis ungidos, | no hagáis mal a mis profetas». |
15 “ Nolite tangere christos meos | et in prophetis meis nolite malignari ”. |
15 Nolite tangere christos meos, | et in prophetis meis nolite malignari. |
16 Llamó al hambre sobre aquella tierra: | cortando el sustento de pan; |
16 Et vocavit famem super terram | et omne baculum panis contrivit. |
16 Et vocavit famem super terram, | et omne firmamentum panis contrivit. |
17 por delante había enviado a un hombre, | a José, vendido como esclavo; |
17 Misit ante eos virum, | in servum venumdatus est Ioseph. |
17 Misit ante eos virum: | in servum venumdatus est, Joseph. |
18 le trabaron los pies con grillos, | le metieron el cuello en la argolla, |
18 Strinxerunt in compedibus pedes eius, | in ferrum intravit collum eius, |
18 Humiliaverunt in compedibus pedes ejus; | ferrum pertransiit animam ejus: |
19 hasta que se cumplió su predicción, | y la palabra del Señor lo acreditó. |
19 donec veniret verbum eius, | eloquium Domini purgaret eum. |
19 donec veniret verbum ejus. | Eloquium Domini inflammavit eum. |
20 El rey lo mandó desatar, | el Señor de pueblos le abrió la prisión, |
20 Misit rex et solvit eum, | princeps populorum, et dimisit eum; |
20 Misit rex, et solvit eum; | princeps populorum, et dimisit eum. |
21 lo nombró administrador de su casa, | señor de todas sus posesiones, |
21 constituit eum dominum domus suae | et principem omnis possessionis suae, |
21 Constituit eum dominum domus suæ, | et principem omnis possessionis suæ: |
22 para que a su gusto instruyera a los príncipes | y enseñase sabiduría a los ancianos. |
22 ut erudiret principes eius sicut semetipsum | et senes eius prudentiam doceret. |
22 ut erudiret principes ejus sicut semetipsum, | et senes ejus prudentiam doceret. |
23 Entonces Israel entró en Egipto, | Jacob se hospedó en la tierra de Cam. |
23 Et intravit Israel in Aegyptum, | et Iacob peregrinus fuit in terra Cham. |
23 Et intravit Israël in Ægyptum, | et Jacob accola fuit in terra Cham. |
24 Dios hizo a su pueblo muy fecundo, | más poderoso que sus enemigos. |
24 Et auxit populum suum vehementer | et confortavit eum super inimicos eius. |
24 Et auxit populum suum vehementer, | et firmavit eum super inimicos ejus. |
25 A estos les cambió el corazón | para que odiasen a su pueblo | y usaran malas artes con sus siervos. |
25 Convertit cor eorum, ut odirent populum eius | et dolum facerent in servos eius. |
25 Convertit cor eorum, ut odirent populum ejus, | et dolum facerent in servos ejus. |
26 Pero envió a Moisés, su siervo, | y a Aarón, su escogido, |
26 Misit Moysen servum suum, | Aaron, quem elegit. |
26 Misit Moysen servum suum; | Aaron quem elegit ipsum. |
27 que hicieron contra ellos sus signos, | prodigios en la tierra de Cam. |
27 Posuit in eis verba signorum suorum | et prodigiorum in terra Cham. |
27 Posuit in eis verba signorum suorum, | et prodigiorum in terra Cham. |
28 Envió la oscuridad, y oscureció, | pero ellos resistieron a sus palabras; |
28 Misit tenebras et obscuravit, | et restiterunt sermonibus eius. |
28 Misit tenebras, et obscuravit; | et non exacerbavit sermones suos. |
29 convirtió sus aguas en sangre, | y dio muerte a sus peces; |
29 Convertit aquas eorum in sanguinem | et occidit pisces eorum. |
29 Convertit aquas eorum in sanguinem, | et occidit pisces eorum. |
30 su tierra pululaba de ranas, | hasta en la alcoba del rey. |
30 Edidit terra eorum ranas | in penetralibus regum ipsorum. |
30 Edidit terra eorum ranas | in penetralibus regum ipsorum. |
31 Ordenó que vinieran tábanos | y mosquitos por todo el territorio; |
31 Dixit, et venit coenomyia | et scinifes in omnibus finibus eorum. |
31 Dixit, et venit cœnomyia et ciniphes | in omnibus finibus eorum. |
32 les dio en vez de lluvia granizo, | llamas de fuego por su tierra; |
32 Posuit pluvias eorum grandinem, | ignem comburentem in terra ipsorum. |
32 Posuit pluvias eorum grandinem: | ignem comburentem in terra ipsorum. |
33 e hirió higueras y viñas, | tronchó los árboles del país. |
33 Et percussit vineas eorum et ficulneas eorum | et contrivit lignum finium eorum. |
33 Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum, | et contrivit lignum finium eorum. |
34 Ordenó que viniera la langosta, | saltamontes innumerables, |
34 Dixit, et venit locusta | et bruchus, cuius non erat numerus, |
34 Dixit, et venit locusta, | et bruchus cujus non erat numerus: |
35 que roían la hierba de su tierra, | y devoraron los frutos de sus campos. |
35 et comedit omne fenum in terra eorum | et comedit fructum terrae eorum. |
35 et comedit omne fœnum in terra eorum, | et comedit omnem fructum terræ eorum. |
36 Hirió de muerte a los primogénitos del país, | primicias de su virilidad. |
36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum, | primitias omnis roboris eorum. |
36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum, | primitias omnis laboris eorum. |
37 Sacó a su pueblo cargado de oro y plata, | entre sus tribus nadie enfermaba; |
37 Et eduxit eos cum argento et auro; | et non erat in tribubus eorum infirmus. |
37 Et eduxit eos cum argento et auro, | et non erat in tribubus eorum infirmus. |
38 los egipcios se alegraban de su marcha, | porque los había sobrecogido el terror. |
38 Laetata est Aegyptus in profectione eorum, | quia incubuit timor eorum super eos. |
38 Lætata est Ægyptus in profectione eorum, | quia incubuit timor eorum super eos. |
39 Tendió una nube que los cubriese, | y un fuego que los alumbrase de noche. |
39 Expandit nubem in protectionem | et ignem, ut luceret eis per noctem. |
39 Expandit nubem in protectionem eorum, | et ignem ut luceret eis per noctem. |
40 Lo pidieron, y envió codornices, | los sació con pan del cielo; |
40 Petierunt, et venit coturnix, | et pane caeli saturavit eos. |
40 Petierunt, et venit coturnix, | et pane cæli saturavit eos. |
41 hendió la peña, y brotaron las aguas, | que corrieron en ríos por el desierto. |
41 Dirupit petram, et fluxerunt aquae, | abierunt in sicco flumina. |
41 Dirupit petram, et fluxerunt aquæ: | abierunt in sicco flumina. |
42 Porque se acordaba de la palabra sagrada, | que había dado a su siervo Abrahán. |
42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui | ad Abraham puerum suum. |
42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui, | quod habuit ad Abraham puerum suum. |
43 Sacó a su pueblo con alegría, | a sus escogidos con gritos de triunfo. |
43 Et eduxit populum suum in exsultatione, | electos suos in laetitia. |
43 Et eduxit populum suum in exsultatione, | et electos suos in lætitia. |
44 Les asignó las tierras de los gentiles, | y poseyeron las haciendas de las naciones: |
44 Et dedit illis regiones gentium, | et labores populorum possederunt, |
44 Et dedit illis regiones gentium, | et labores populorum possederunt: |
45 para que guarden sus decretos, | y cumplan su ley. |
45 ut custodiant iustificationes eius | et leges eius servent. | ALLELUIA. |
45 ut custodiant justificationes ejus, | et legem ejus requirant. |