1 Dad gracias al Señor porque es bueno, | porque es eterna su misericordia. |
1 ALLELUIA. | Confitemini Domino, quoniam bonus, | quoniam in saeculum misericordia eius. |
1 Alleluja. Confitemini Domino, quoniam bonus, | quoniam in sæculum misericordia ejus. |
2 Que lo confiesen los redimidos por el Señor, | los que él rescató de la mano del enemigo, |
2 Dicant, qui redempti sunt a Domino, | quos redemit de manu adversarii |
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, | quos redemit de manu inimici, | et de regionibus congregavit eos, |
3 los que reunió de todos los países: | oriente y occidente, norte y sur. |
3 et de regionibus congregavit eos, | a solis ortu et occasu, | ab aquilone et mari. |
3 a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari. |
4 Erraban por un desierto solitario, | no encontraban el camino de ciudad habitada; |
4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso, | viam civitatis habitationis non invenerunt. |
4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso; | viam civitatis habitaculi non invenerunt. |
5 pasaban hambre y sed, | se les iba agotando la vida; |
5 Esurientes et sitientes, | anima eorum in ipsis defecit. |
5 Esurientes et sitientes, | anima eorum in ipsis defecit. |
6 pero gritaron al Señor en su angustia, | y los arrancó de la tribulación. |
6 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, | et de necessitatibus eorum eripuit eos. |
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, | et de necessitatibus eorum eripuit eos; |
7 Los guio por un camino derecho, | para que llegaran a una ciudad habitada. |
7 Et deduxit eos in viam rectam, | ut irent in civitatem habitationis. |
7 et deduxit eos in viam rectam, | ut irent in civitatem habitationis. |
8 Den gracias al Señor por su misericordia, | por las maravillas que hace con los hombres. |
8 Confiteantur Domino propter misericordiam eius | et mirabilia eius in filios hominum, |
8 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, | et mirabilia ejus filiis hominum. |
9 Calmó el ansia de los sedientos, | y a los hambrientos los colmó de bienes. |
9 quia satiavit animam sitientem | et animam esurientem replevit bonis. |
9 Quia satiavit animam inanem, | et animam esurientem satiavit bonis. |
10 Yacían en oscuridad y tinieblas, | cautivos de hierros y miserias; |
10 Sedentes in tenebris et umbra mortis, | vincti in mendicitate et ferro, |
10 Sedentes in tenebris et umbra mortis; | vinctos in mendicitate et ferro. |
11 por haberse rebelado contra los mandamientos, | despreciando el plan del Altísimo. |
11 quia exacerbaverunt eloquia Dei | et consilium Altissimi spreverunt. |
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei, | et consilium Altissimi irritaverunt. |
12 Él humilló su corazón con trabajos, | sucumbían y nadie los socorría. |
12 Et humiliavit in laboribus cor eorum, | infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret. |
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum; | infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret. |
13 Pero gritaron al Señor en su angustia, | y los arrancó de la tribulación. |
13 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, | et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; | et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
14 Los sacó de las sombrías tinieblas, | arrancó sus cadenas. |
14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis | et vincula eorum dirupit. |
14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, | et vincula eorum dirupit. |
15 Den gracias al Señor por su misericordia, | por las maravillas que hace con los hombres. |
15 Confiteantur Domino propter misericordiam eius | et mirabilia eius in filios hominum, |
15 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, | et mirabilia ejus filiis hominum. |
16 Destrozó las puertas de bronce, | quebró los cerrojos de hierro. |
16 quia contrivit portas aereas | et vectes ferreos confregit. |
16 Quia contrivit portas æreas, | et vectes ferreos confregit. |
17 Estaban enfermos por sus maldades, | por sus culpas eran afligidos; |
17 Stulti facti sunt in via iniquitatis suae | et propter iniustitias suas afflicti sunt; |
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum; | propter injustitias enim suas humiliati sunt. |
18 aborrecían todos los manjares, | y ya tocaban las puertas de la muerte. |
18 omnem escam abominata est anima eorum, | et appropinquaverunt usque ad portas mortis. |
18 Omnem escam abominata est anima eorum, | et appropinquaverunt usque ad portas mortis. |
19 Pero gritaron al Señor en su angustia, | y los arrancó de la tribulación. |
19 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, | et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, | et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
20 Envió su palabra para curarlos, | para salvarlos de la perdición. |
20 Misit verbum suum et sanavit eos | et eripuit eos de interitionibus eorum. |
20 Misit verbum suum, et sanavit eos, | et eripuit eos de interitionibus eorum. |
21 Den gracias al Señor por su misericordia, | por las maravillas que hace con los hombres. |
21 Confiteantur Domino propter misericordiam eius | et mirabilia eius in filios hominum; |
21 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, | et mirabilia ejus filiis hominum. |
22 Ofrézcanle sacrificios de alabanza, | y cuenten con entusiasmo sus acciones. |
22 et sacrificent sacrificium laudis | et annuntient opera eius in exsultatione. |
22 Et sacrificent sacrificium laudis, | et annuntient opera ejus in exsultatione. |
23 Entraron en naves por el mar, | comerciando por las aguas inmensas. |
23 Qui descendunt mare in navibus, | facientes operationem in aquis multis, |
23 Qui descendunt mare in navibus, | facientes operationem in aquis multis: |
24 Contemplaron las obras de Dios, | sus maravillas en el océano. |
24 ipsi viderunt opera Domini | et mirabilia eius in profundo. |
24 ipsi viderunt opera Domini, | et mirabilia ejus in profundo. |
25 Él habló y levantó un viento tormentoso, | que alzaba las olas a lo alto: |
25 Dixit et excitavit spiritum procellae, | et exaltati sunt fluctus eius. |
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ, | et exaltati sunt fluctus ejus. |
26 subían al cielo, bajaban al abismo, | se sentían sin fuerzas en el peligro, |
26 Ascendunt usque ad caelos | et descendunt usque ad abyssos; | anima eorum in malis tabescebat. |
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos; | anima eorum in malis tabescebat. |
27 rodaban, se tambaleaban como borrachos, | y no les valía su pericia. |
27 Turbati sunt et moti sunt sicut ebrius, | et omnis sapientia eorum devorata est. |
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, | et omnis sapientia eorum devorata est. |
28 Pero gritaron al Señor en su angustia, | y los arrancó de la tribulación. |
28 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, | et de necessitatibus eorum eduxit eos. |
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; | et de necessitatibus eorum eduxit eos. |
29 Apaciguó la tormenta en suave brisa, | y enmudecieron las olas del mar. |
29 Et statuit procellam eius in auram, | et tacuerunt fluctus eius. |
29 Et statuit procellam ejus in auram, | et siluerunt fluctus ejus. |
30 Se alegraron de aquella bonanza, | y él los condujo al ansiado puerto. |
30 Et laetati sunt, quia siluerunt, | et deduxit eos in portum voluntatis eorum. |
30 Et lætati sunt quia siluerunt; | et deduxit eos in portum voluntatis eorum. |
31 Den gracias al Señor por su misericordia, | por las maravillas que hace con los hombres. |
31 Confiteantur Domino propter misericordiam eius | et mirabilia eius in filios hominum; |
31 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, | et mirabilia ejus filiis hominum. |
32 Aclámenlo en la asamblea del pueblo, | alábenlo en el consejo de los ancianos. |
32 et exaltent eum in ecclesia plebis | et in conventu seniorum laudent eum. |
32 Et exaltent eum in ecclesia plebis, | et in cathedra seniorum laudent eum. |
33 Él transformará los ríos en desierto, | los manantiales de agua en aridez; |
33 Posuit flumina in desertum | et exitus aquarum in sitim, |
33 Posuit flumina in desertum, | et exitus aquarum in sitim; |
34 la tierra fértil en marismas, | por la depravación de sus habitantes. |
34 terram fructiferam in salsuginem | a malitia inhabitantium in ea. |
34 terram fructiferam in salsuginem, | a malitia inhabitantium in ea. |
35 Transformó el desierto en estanques, | el erial en manantiales de agua. |
35 Posuit desertum in stagna aquarum | et terram sine aqua in exitus aquarum. |
35 Posuit desertum in stagna aquarum, | et terram sine aqua in exitus aquarum. |
36 Colocó allí a los hambrientos, | y fundaron una ciudad para habitar. |
36 Et collocavit illic esurientes, | et constituerunt civitatem habitationis. |
36 Et collocavit illic esurientes, | et constituerunt civitatem habitationis: |
37 Sembraron campos, plantaron huertos, | recogieron cosechas. |
37 Et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, | et fecerunt fructum in proventum suum. |
37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, | et fecerunt fructum nativitatis. |
38 Los bendijo y se multiplicaron, | y no les escatimó el ganado. |
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis, | et iumenta eorum non minoravit. |
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis; | et jumenta eorum non minoravit. |
39 Y menguaron, abatidos por el peso | de infortunios y desgracias. |
39 Et pauci facti sunt et vexati sunt | a tribulatione malorum et dolore. |
39 Et pauci facti sunt et vexati sunt, | a tribulatione malorum et dolore. |
40 El mismo que arroja desprecio sobre los príncipes | y los descarrió por una soledad sin caminos, |
40 Effudit contemptionem super principes | et errare fecit eos in deserto invio. |
40 Effusa est contemptio super principes: | et errare fecit eos in invio, et non in via. |
41 levantó a los pobres de la miseria | y multiplicó sus familias como rebaños. |
41 Et suscepit pauperem de inopia | et posuit sicut oves familias. |
41 Et adjuvit pauperem de inopia, | et posuit sicut oves familias. |
42 Los rectos lo ven y se alegran, | a la maldad se le tapa la boca. |
42 Videbunt recti et laetabuntur, | et omnis iniquitas oppilabit os suum. |
42 Videbunt recti, et lætabuntur; | et omnis iniquitas oppilabit os suum. |
43 El que sea sabio, que recoja estos hechos | y comprenda la misericordia del Señor. |
43 Quis sapiens, et custodiet haec | et intelleget misericordias Domini?. |
43 Quis sapiens, et custodiet hæc, | et intelliget misericordias Domini? |