1 Cántico. Salmo de David. |
1 Canticum. PSALMUS. David. |
1 Canticum Psalmi, ipsi David. |
2 Mi corazón está firme, Dios mío, | mi corazón está firme, | para ti cantaré y tocaré, gloria mía. |
2 Paratum cor meum, Deus, | paratum cor meum, | cantabo et psallam. Euge, gloria mea! |
2 Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; | cantabo, et psallam in gloria mea. |
3 Despertad, cítara y arpa, | despertaré a la aurora. |
3 Exsurge, psalterium et cithara, | excitabo auroram. |
3 Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara; | exsurgam diluculo. |
4 Te daré gracias ante los pueblos, Señor, | tocaré para ti ante las naciones: |
4 Confitebor tibi in populis, Domine, | et psallam tibi in nationibus, |
4 Confitebor tibi in populis, Domine, | et psallam tibi in nationibus: |
5 por tu bondad, que es más grande que los cielos; | por tu fidelidad, que alcanza a las nubes. |
5 quia magna est usque ad caelos misericordia tua, | et usque ad nubes veritas tua. |
5 quia magna est super cælos misericordia tua, | et usque ad nubes veritas tua. |
6 Elévate sobre el cielo, Dios mío, | y llene la tierra tu gloria; |
6 Exaltare super caelos, Deus, | et super omnem terram gloria tua. |
6 Exaltare super cælos, Deus, | et super omnem terram gloria tua: |
7 para que se salven tus predilectos, | que tu mano salvadora nos responda. |
7 Ut liberentur dilecti tui, | salvum fac dextera tua et exaudi me. |
7 ut liberentur dilecti tui. | Salvum fac dextera tua, et exaudi me. |
8 Dios habló en su santuario: | «Triunfante, ocuparé Siquén, | parcelaré el valle de Sucot; |
8 Deus locutus est in sancto suo: | “ Exsultabo et dividam Sichimam | et convallem Succoth dimetiar; |
8 Deus locutus est in sancto suo: | Exsultabo, et dividam Sichimam; | et convallem tabernaculorum dimetiar. |
9 mío es Galaad, mío Manasés, | Efraín es yelmo de mi cabeza, | Judá es mi cetro; |
9 meus est Galaad, et meus est Manasses, | et Ephraim fortitudo capitis mei, | Iuda sceptrum meum. |
9 Meus est Galaad, et meus est Manasses, | et Ephraim susceptio capitis mei. | Juda rex meus; |
10 Moab, una jofaina para lavarme; | sobre Edón echo mi sandalia, | sobre Filistea canto victoria». |
10 Moab lebes lavacri mei; | super Idumaeam extendam calceamentum meum, | super Philistaeam vociferabor ”. |
10 Moab lebes spei meæ: | in Idumæam extendam calceamentum meum; | mihi alienigenæ amici facti sunt. |
11 Pero ¿quién me guiará a la plaza fuerte, | quién me conducirá a Edón, |
11 Quis deducet me in civitatem munitam? | Quis deducet me usque in Idumaeam?. |
11 Quis deducet me in civitatem munitam? | quis deducet me usque in Idumæam? |
12 si tú, oh Dios, nos has rechazado | y no sales ya con nuestras tropas? |
12 Nonne, Deus, qui reppulisti nos? | Et non exibis, Deus, in virtutibus nostris? |
12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos? | et non exibis, Deus, in virtutibus nostris? |
13 Auxílianos contra el enemigo, | que la ayuda del hombre es inútil. |
13 Da nobis auxilium de tribulatione, | quia vana salus hominis. |
13 Da nobis auxilium de tribulatione, | quia vana salus hominis. |
14 Con Dios haremos proezas, | él pisoteará a nuestros enemigos. |
14 In Deo faciemus virtutem, | et ipse conculcabit inimicos nostros. |
14 In Deo faciemus virtutem; | et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros. |