1 Junto a los canales de Babilonia | nos sentamos a llorar | con nostalgia de Sión; |
1 Super flumina Babylonis, | illic sedimus et flevimus, | cum recordaremur Sion. |
1 Psalmus David, Jeremiæ. Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, | cum recordaremur Sion. |
2 en los sauces de sus orillas | colgábamos nuestras cítaras. |
2 In salicibus in medio eius | suspendimus citharas nostras. |
2 In salicibus in medio ejus | suspendimus organa nostra: |
3 Allí los que nos deportaron | nos invitaban a cantar; | nuestros opresores, a divertirlos: | «Cantadnos un cantar de Sión». |
3 Quia illic rogaverunt nos, | qui captivos duxerunt nos, | verba cantionum, | et, qui affligebant nos, laetitiam: | “ Cantate nobis de canticis Sion ”. |
3 quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, | verba cantionum; | et qui abduxerunt nos: | Hymnum cantate nobis de canticis Sion. |
4 ¡Cómo cantar un cántico del Señor | en tierra extranjera! |
4 Quomodo cantabimus canticum Domini | in terra aliena? |
4 Quomodo cantabimus canticum Domini | in terra aliena? |
5 Si me olvido de ti, Jerusalén, | que se me paralice la mano derecha; |
5 Si oblitus fuero tui, Ierusalem, | oblivioni detur dextera mea; |
5 Si oblitus fuero tui, Jerusalem, | oblivioni detur dextera mea. |
6 que se me pegue la lengua al paladar | si no me acuerdo de ti, | si no pongo a Jerusalén | en la cumbre de mis alegrías. |
6 adhaereat lingua mea faucibus meis, | si non meminero tui, | si non praeposuero Ierusalem | in capite laetitiae meae. |
6 Adhæreat lingua mea faucibus meis, | si non meminero tui; | si non proposuero Jerusalem | in principio lætitiæ meæ. |
7 A los idumeos, Señor, tenles en cuenta | el día de Jerusalén, | cuando decían: «¡Desnudadla, | desnudadla hasta los cimientos!». |
7 Memor esto, Domine, adversus filios Edom | diei Ierusalem; | qui dicebant: “ Exinanite, exinanite | usque ad fundamentum in ea ”. |
7 Memor esto, Domine, filiorum Edom, | in die Jerusalem: | qui dicunt: Exinanite, exinanite | usque ad fundamentum in ea. |
8 ¡Capital de Babilonia, destructora, | dichoso quien te devuelva | el mal que nos has hecho! |
8 Filia Babylonis devastans, | beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, | quam retribuisti nobis; |
8 Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi | retributionem tuam quam retribuisti nobis. |
9 ¡Dichoso quien agarre y estrelle | a tus hijos contra la peña! |
9 beatus, qui tenebit | et allidet parvulos tuos ad petram. |
9 Beatus qui tenebit, | et allidet parvulos tuos ad petram. |