Salmo 138

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Al Director. Salmo de David. |Señor, tú me sondeas y me conoces. 1 Magistro chori. David. PSALMUS. | Domine, scrutatus es et cognovisti me, 1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me;
2 Me conoces cuando me siento o me levanto, | de lejos penetras mis pensamientos; 2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. | Intellexisti cogitationes meas de longe, 2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.
3 distingues mi camino y mi descanso, | todas mis sendas te son familiares. 3 semitam meam et accubitum meum investigasti. | Et omnes vias meas perspexisti, 3 Intellexisti cogitationes meas de longe; | semitam meam et funiculum meum investigasti:
4 No ha llegado la palabra a mi lengua, | y ya, Señor, te la sabes toda. 4 quia nondum est sermo in lingua mea, | et ecce, Domine, tu novisti omnia. 4 et omnes vias meas prævidisti, | quia non est sermo in lingua mea.
5 Me estrechas detrás y delante, | me cubres con tu palma. 5 A tergo et a fronte coartasti me | et posuisti super me manum tuam. 5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, | novissima et antiqua. | Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
6 Tanto saber me sobrepasa, | es sublime, y no lo abarco. 6 Mirabilis nimis facta est scientia tua super me, | sublimis, et non attingam eam. 6 Mirabilis facta est scientia tua ex me; | confortata est, et non potero ad eam.
7 ¿Adónde iré lejos de tu aliento, | adónde escaparé de tu mirada? 7 Quo ibo a spiritu tuo | et quo a facie tua fugiam? 7 Quo ibo a spiritu tuo? | et quo a facie tua fugiam?
8 Si escalo el cielo, allí estás tú; | si me acuesto en el abismo, allí te encuentro; 8 Si ascendero in caelum, tu illic es; | si descendero in infernum, ades. 8 Si ascendero in cælum, tu illic es; | si descendero in infernum, ades.
9 si vuelo hasta el margen de la aurora, | si emigro hasta el confín del mar, 9 Si sumpsero pennas aurorae | et habitavero in extremis maris, 9 Si sumpsero pennas meas diluculo, | et habitavero in extremis maris,
10 allí me alcanzará tu izquierda, | me agarrará tu derecha. 10 etiam illuc manus tua deducet me, | et tenebit me dextera tua. 10 etenim illuc manus tua deducet me, | et tenebit me dextera tua.
11 Si digo: «Que al menos la tiniebla me encubra, | que la luz se haga noche en torno a mí», 11 Si dixero: “ Forsitan tenebrae compriment me, | et nox illuminatio erit circa me ”, 11 Et dixi: Forsitan tenebræ conculcabunt me; | et nox illuminatio mea in deliciis meis.
12 ni la tiniebla es oscura para ti, | la noche es clara como el día, | la tiniebla es como luz para ti. 12 etiam tenebrae non obscurabuntur a te, | et nox sicut dies illuminabitur | - sicut tenebrae eius ita et lumen eius -. 12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, | et nox sicut dies illuminabitur: | sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus.
13 Tú has creado mis entrañas, | me has tejido en el seno materno. 13 Quia tu formasti renes meos, | contexuisti me in utero matris meae. 13 Quia tu possedisti renes meos; | suscepisti me de utero matris meæ.
14 Te doy gracias porque me has plasmado portentosamente, | porque son admirables tus obras: | mi alma lo reconoce agradecida, 14 Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum; | mirabilia opera tua, | et anima mea cognoscit nimis. 14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es; | mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
15 no desconocías mis huesos. | Cuando, en lo oculto, me iba formando, | y entretejiendo en lo profundo de la tierra, 15 Non sunt abscondita ossa mea a te, | cum factus sum in occulto, | contextus in inferioribus terrae. 15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto; | et substantia mea in inferioribus terræ.
16 tus ojos veían mi ser aún informe, | todos mis días estaban escritos en tu libro, | estaban calculados antes que llegase el primero. 16 Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui, | et in libro tuo scripti erant omnes dies: | ficti erant, et nondum erat unus ex eis. 16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, | et in libro tuo omnes scribentur. | Dies formabuntur, et nemo in eis.
17 ¡Qué incomparables encuentro tus designios, | Dios mío, qué inmenso es su conjunto! 17 Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus; | nimis gravis summa earum. 17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus; | nimis confortatus est principatus eorum.
18 Si me pongo a contarlos, son más que arena; | si los doy por terminados, aún me quedas tú. 18 Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur; | si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum. 18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. | Exsurrexi, et adhuc sum tecum.
19 ¡Ojalá mataras, oh Dios, a los malvados! | Apártense de mí los sanguinarios, 19 Utinam occidas, Deus, peccatores; | viri sanguinum, declinate a me. 19 Si occideris, Deus, peccatores, | viri sanguinum, declinate a me:
20 pues hablan de ti dolosamente, | y tus adversarios cuchichean en vano. 20 Qui loquuntur contra te maligne: | exaltantur in vanum contra te. 20 quia dicitis in cogitatione: | Accipient in vanitate civitates tuas.
21 ¿No odiaré a quienes te odian, Señor?, | ¿no detestaré a quienes se levantan contra ti? 21 Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam | et insurgentes in te abhorrebam? 21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, | et super inimicos tuos tabescebam?
22 Los odio con odio sin límites, | los tengo por enemigos. 22 Perfecto odio oderam illos, | et inimici facti sunt mihi. 22 Perfecto odio oderam illos, | et inimici facti sunt mihi.
23 Sondéame, oh Dios, y conoce mi corazón, | ponme a prueba y conoce mis sentimientos, 23 Scrutare me, Deus, et scito cor meum; | proba me et cognosce semitas meas 23 Proba me, Deus, et scito cor meum; | interroga me, et cognosce semitas meas.
24 mira si mi camino se desvía, | guíame por el camino eterno. 24 et vide, si via vanitatis in me est, | et deduc me in via aeterna. 24 Et vide si via iniquitatis in me est, | et deduc me in via æterna.
Visto 104 veces