1 Epigrama. De David. |Protégeme, Dios mío, que me refugio en ti. |
1 Miktam. David. | Conserva me, Deus, quoniam speravi in te. |
1 Tituli inscriptio, ipsi David. Conserva me, Domine, quoniam speravi in te. |
2 Yo digo al Señor: «Tú eres mi Dios». | No hay bien para mí fuera de ti. |
2 Dixi Domino: “ Dominus meus es tu, bonum mihi non est sine te ”. |
2 Dixi Domino: Deus meus es tu, | quoniam bonorum meorum non eges. |
3 En los santos que hay en la tierra, varones insignes, | pongo toda mi complacencia. |
3 In sanctos, qui sunt in terra, inclitos viros, | omnis voluntas mea in eos. |
3 Sanctis qui sunt in terra ejus, | mirificavit omnes voluntates meas in eis. |
4 Se multiplican las desgracias | de quienes van tras dioses extraños; | yo no derramaré sus libaciones con mis manos, | ni tomaré sus nombres en mis labios. |
4 Multiplicantur dolores eorum, qui post deos alienos acceleraverunt. | Non effundam libationes eorum de sanguinibus | neque assumam nomina eorum in labiis meis. |
4 Multiplicatæ sunt infirmitates eorum: | postea acceleraverunt. | Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus, | nec memor ero nominum eorum per labia mea. |
5 El Señor es el lote de mi heredad y mi copa, | mi suerte está en tu mano: |
5 Dominus pars hereditatis meae et calicis mei: | tu es qui detines sortem meam. |
5 Dominus pars hæreditatis meæ, et calicis mei: | tu es qui restitues hæreditatem meam mihi. |
6 me ha tocado un lote hermoso, | me encanta mi heredad. |
6 Funes ceciderunt mihi in praeclaris; | insuper et hereditas mea speciosa est mihi. |
6 Funes ceciderunt mihi in præclaris; | etenim hæreditas mea præclara est mihi. |
7 Bendeciré al Señor que me aconseja, | hasta de noche me instruye internamente. |
7 Benedicam Dominum, qui tribuit mihi intellectum; | insuper et in noctibus erudierunt me renes mei. |
7 Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellectum; | insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei. |
8 Tengo siempre presente al Señor, | con él a mi derecha no vacilaré. |
8 Proponebam Dominum in conspectu meo semper; | quoniam a dextris est mihi, non commovebor. |
8 Providebam Dominum in conspectu meo semper: | quoniam a dextris est mihi, ne commovear. |
9 Por eso se me alegra el corazón, | se gozan mis entrañas, | y mi carne descansa esperanzada. |
9 Propter hoc laetatum est cor meum, | et exsultaverunt praecordia mea; | insuper et caro mea requiescet in spe. |
9 Propter hoc lætatum est cor meum, et exsultavit lingua mea; | insuper et caro mea requiescet in spe. |
10 Porque no me abandonarás en la región de los muertos | ni dejarás a tu fiel ver la corrupción. |
10 Quoniam non derelinques animam meam in inferno | nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. |
10 Quoniam non derelinques animam meam in inferno, | nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. | Notas mihi fecisti vias vitæ; | adimplebis me lætitia cum vultu tuo: | delectationes in dextera tua usque in finem. |
11 Me enseñarás el sendero de la vida, | me saciarás de gozo en tu presencia, | de alegría perpetua a tu derecha. |
11 Notas mihi facies vias vitae, | plenitudinem laetitiae cum vultu tuo, | delectationes in dextera tua usque in finem. |
|