1 Al Director. Del siervo del Señor, David, que dirigió al Señor las palabras de esta canción, cuando el Señor lo libró de todos sus enemigos y de las manos de Saúl. Dijo: |
1 Magistro chori. David, servi Domini, | qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, | quando Dominus eum liberaverat | e potestate omnium inimicorum suorum |
1 In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit: |
2 Yo te amo, Señor; tú eres mi fortaleza; |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: | Diligam te, Domine, fortitudo mea. |
2 Diligam te, Domine, fortitudo mea. |
3 Señor, mi roca, mi alcázar, mi libertador. | Dios mío, peña mía, refugio mío, | escudo mío, mi fuerza salvadora, mi baluarte. |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; | Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; | protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. |
3 Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. | Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum; | protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus. |
4 Invoco al Señor de mi alabanza | y quedo libre de mis enemigos. |
4 Laudabilem invocabo Dominum, | et ab inimicis meis salvus ero. |
4 Laudans invocabo Dominum, | et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Me cercaban olas mortales, | torrentes destructores me aterraban, |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, | et torrentes Belial conturbaverunt me; |
5 Circumdederunt me dolores mortis, | et torrentes iniquitatis conturbaverunt me. |
6 me envolvían las redes del abismo; | me alcanzaban los lazos de la muerte. |
6 funes inferni circumdederunt me, | praeoccupaverunt me laquei mortis. |
6 Dolores inferni circumdederunt me; | præoccupaverunt me laquei mortis. |
7 En el peligro invoqué al Señor, | grité a mi Dios: | desde su templo él escuchó mi voz, | y mi grito llegó a sus oídos. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum | et ad Deum meum clamavi; | exaudivit de templo suo vocem meam, | et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum, | et ad Deum meum clamavi: | et exaudivit de templo sancto suo vocem meam; | et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus. |
8 Entonces tembló y retembló la tierra, | vacilaron los cimientos de los montes, | sacudidos por su cólera; |
8 Commota est et contremuit terra; | fundamenta montium concussa sunt | et commota sunt, quoniam iratus est. |
8 Commota est, et contremuit terra; | fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt: | quoniam iratus est eis. |
9 de su nariz se alzaba una humareda, | de su boca un fuego voraz, | y lanzaba carbones ardiendo. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, | et ignis de ore eius devorans; | carbones succensi processerunt ab eo. |
9 Ascendit fumus in ira ejus, | et ignis a facie ejus exarsit; | carbones succensi sunt ab eo. |
10 Inclinó el cielo y bajó | con nubarrones debajo de sus pies. |
10 Inclinavit caelos et descendit, | et caligo sub pedibus eius. |
10 Inclinavit cælos, et descendit, | et caligo sub pedibus ejus. |
11 Volaba a caballo de un querubín | cerniéndose sobre las alas del viento, |
11 Et ascendit super cherub et volavit, | ferebatur super pennas ventorum. |
11 Et ascendit super cherubim, et volavit; | volavit super pennas ventorum. |
12 envuelto en un manto de oscuridad; | como un toldo, lo rodeaban | oscuro aguacero y nubes espesas; |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, | in circuitu eius tabernaculum eius, | tenebrosa aqua, nubes aeris. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum; | in circuitu ejus tabernaculum ejus, | tenebrosa aqua in nubibus aëris. |
13 al fulgor de su presencia, las nubes | se deshicieron en granizo y centellas. |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, | grando et carbones ignis. |
13 Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt; | grando et carbones ignis. |
14 Y el Señor tronaba desde el cielo, | el Altísimo hacía oír su voz: |
14 Et intonuit de caelo Dominus, | et Altissimus dedit vocem suam: | grando et carbones ignis. |
14 Et intonuit de cælo Dominus, | et Altissimus dedit vocem suam: | grando et carbones ignis. |
15 disparando sus saetas, los dispersaba, | y sus continuos relámpagos los enloquecían. |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, | fulgura iecit et conturbavit eos. |
15 Et misit sagittas suas, et dissipavit eos; | fulgura multiplicavit, et conturbavit eos. |
16 El fondo del mar apareció, | y se vieron los cimientos del orbe, | cuando tú, Señor, lanzaste un bramido, | con tu nariz resoplando de cólera. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, | et revelata sunt fundamenta orbis terrarum | ab increpatione tua, Domine, | ab inspiratione spiritus irae tuae. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, | et revelata sunt fundamenta orbis terrarum, | ab increpatione tua, Domine, | ab inspiratione spiritus iræ tuæ. |
17 Desde el cielo alargó la mano y me agarró, | me sacó de las aguas caudalosas, |
17 Misit de summo et accepit me | et assumpsit me de aquis multis; |
17 Misit de summo, et accepit me; | et assumpsit me de aquis multis. |
18 me libró de un enemigo poderoso, | de adversarios más fuertes que yo. |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis | et ab his, qui oderunt me, | quoniam confortati sunt super me. |
18 Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me. | Quoniam confortati sunt super me; |
19 Me acosaban el día funesto, | pero el Señor fue mi apoyo: |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, | et factus est Dominus fulcimentum meum; |
19 prævenerunt me in die afflictionis meæ: | et factus est Dominus protector meus. |
20 me sacó a un lugar espacioso, | me libró porque me amaba. |
20 et eduxit me in latitudinem, | salvum me fecit, quoniam voluit me. |
20 Et eduxit me in latitudinem; | salvum me fecit, quoniam voluit me, |
21 El Señor retribuyó mi justicia, | retribuyó la pureza de mis manos, |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam | et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, |
21 et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, | et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi: |
22 porque seguí los caminos del Señor | y no me rebelé contra mi Dios; |
22 quia custodivi vias Domini | nec impie recessi a Deo meo. |
22 quia custodivi vias Domini, | nec impie gessi a Deo meo; |
23 porque tuve presentes sus mandamientos | y no me aparté de sus preceptos; |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, | et iustitias eius non reppuli a me; |
23 quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo, | et justitias ejus non repuli a me. |
24 le fui enteramente fiel, | guardándome de toda culpa; |
24 et fui immaculatus cum eo | et observavi me ab iniquitate. |
24 Et ero immaculatus cum eo; | et observabo me ab iniquitate mea. |
25 el Señor retribuyó mi justicia, | la pureza de mis manos en su presencia. |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam | et secundum puritatem manuum mearum | in conspectu oculorum eius. |
25 Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, | et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus. |
26 Con el fiel, tú eres fiel; | con el íntegro, tú eres íntegro; |
26 Cum sancto sanctus eris | et cum viro innocente innocens eris |
26 Cum sancto sanctus eris, | et cum viro innocente innocens eris, |
27 con el sincero, tú eres sincero; | con el astuto, tú eres sagaz. |
27 et cum electo electus eris | et cum perverso callidus eris. |
27 et cum electo electus eris, | et cum perverso perverteris. |
28 Tú salvas al pueblo afligido | y humillas los ojos soberbios. |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies | et oculos superborum humiliabis. |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies, | et oculos superborum humiliabis. |
29 Señor, tú eres mi lámpara; | Dios mío, tú alumbras mis tinieblas. |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; | Deus meus illuminat tenebras meas. |
29 Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine; | Deus meus, illumina tenebras meas. |
30 Fiado en ti, me meto en la refriega, | fiado en mi Dios, asalto la muralla. |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas | et in Deo meo transiliam murum. |
30 Quoniam in te eripiar a tentatione; | et in Deo meo transgrediar murum. |
31 Perfecto es el camino de Dios, | acendrada es la promesa del Señor; | él es escudo para los que a él se acogen. |
31 Deus, impolluta via eius, | eloquia Domini igne examinata; | protector est omnium sperantium in se. |
31 Deus meus, impolluta via ejus; | eloquia Domini igne examinata: | protector est omnium sperantium in se. |
32 ¿Quién es Dios fuera del Señor? | ¿Qué roca hay fuera de nuestro Dios? |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? | Aut quae munitio praeter Deum nostrum? |
32 Quoniam quis deus præter Dominum? | aut quis deus præter Deum nostrum? |
33 Dios me ciñe de valor | y me enseña un camino perfecto; |
33 Deus, qui praecinxit me virtute | et posuit immaculatam viam meam; |
33 Deus qui præcinxit me virtute, | et posuit immaculatam viam meam; |
34 él me da pies de ciervo, | y me coloca en las alturas; |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum | et super excelsa statuit me; |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum, | et super excelsa statuens me; |
35 él adiestra mis manos para la guerra, | y mis brazos para tensar la ballesta. |
35 qui docet manus meas ad proelium, | et tendunt arcum aereum brachia mea. |
35 qui docet manus meas ad prælium. | Et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea, |
36 Me dejaste tu escudo protector, | tu diestra me sostuvo, | multiplicaste tus cuidados conmigo. |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, | et dextera tua suscepit me, | et exauditio tua magnificavit me. |
36 et dedisti mihi protectionem salutis tuæ: | et dextera tua suscepit me, | et disciplina tua correxit me in finem, | et disciplina tua ipsa me docebit. |
37 Ensanchaste el camino a mis pasos, | y no flaquearon mis tobillos. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, | et non sunt infirmata vestigia mea. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, | et non sunt infirmata vestigia mea. |
38 Yo perseguía al enemigo hasta alcanzarlo, | y no me volvía sin haberlo aniquilado: |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos | et non convertebar, donec deficerent. |
38 Persequar inimicos meos, et comprehendam illos; | et non convertar donec deficiant. |
39 los derroté, y no pudieron rehacerse, | cayeron bajo mis pies. |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, | cadebant subtus pedes meos. |
39 Confringam illos, nec poterunt stare; | cadent subtus pedes meos. |
40 Me ceñiste de valor para la lucha, | doblegaste a los que me resistían. |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum | et supplantasti insurgentes in me subtus me. |
40 Et præcinxisti me virtute ad bellum, | et supplantasti insurgentes in me subtus me. |
41 Hiciste volver la espalda a mis enemigos, | rechazaste a mis adversarios. |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum | et odientes me disperdidisti. |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, | et odientes me disperdidisti. |
42 Pedían auxilio, pero nadie los salvaba; | gritaban al Señor, pero no les respondía. |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, | ad Dominum, nec exaudivit eos. |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret; | ad Dominum, nec exaudivit eos. |
43 Los reduje a polvo que arrebataba el viento; | los pisoteaba como barro de las calles. |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, | ut lutum platearum contrivi eos. |
43 Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti; | ut lutum platearum delebo eos. |
44 Me libraste de las contiendas de mi pueblo, | me hiciste cabeza de naciones, | un pueblo extraño fue mi vasallo: |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, | constituisti me in caput gentium. | Populus, quem non cognovi, servivit mihi, |
44 Eripies me de contradictionibus populi; | constitues me in caput gentium. |
45 me escuchaban y me adulaban, | los extranjeros buscaban mi favor. |
45 in auditu auris oboedivit mihi. | Filii alieni blanditi sunt mihi, |
45 Populus quem non cognovi servivit mihi; | in auditu auris obedivit mihi. |
46 La gente extraña palidecía | y salía temblando de sus baluartes. |
46 filii alieni inveterati sunt, | contremuerunt in abditis suis. |
46 Filii alieni mentiti sunt mihi, | filii alieni inveterati sunt, | et claudicaverunt a semitis suis. |
47 Viva el Señor, bendita sea mi Roca, | sea ensalzado mi Dios y Salvador: |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, | et exaltetur Deus salutis meae. |
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, | et exaltetur Deus salutis meæ. |
48 el Dios que me dio el desquite | y me sometió los pueblos; |
48 Deus, qui das vindictas mihi | et subdis populos sub me, | liberator meus de inimicis meis iracundis; |
48 Deus qui das vindictas mihi, | et subdis populos sub me; | liberator meus de inimicis meis iracundis. |
49 que me libró de mis enemigos, | me levantó sobre los que resistían | y me salvó del hombre cruel. |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, | a viro iniquo eripis me. |
49 Et ab insurgentibus in me exaltabis me; | a viro iniquo eripies me. |
50 Por eso te daré gracias entre las naciones, Señor, | y tañeré en honor de tu nombre: |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, | et nomini tuo psalmum dicam, |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, | et nomini tuo psalmum dicam; |
51 Tú diste gran victoria a tu rey, | tuviste misericordia de tu ungido, | de David y su linaje por siempre. |
51 magnificans salutes regis sui | et faciens misericordiam christo suo | David et semini eius usque in saeculum. |
51 magnificans salutes regis ejus, | et faciens misericordiam christo suo David, | et semini ejus usque in sæculum. |