Salmo 68

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Al Director. Sobre «Los lirios». De David. 1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David. 1 In finem, pro iis qui commutabuntur. David.
2 Dios mío, sálvame, | que me llega el agua al cuello: 2 Salvum me fac, Deus, | quoniam venerunt aquae usque ad guttur meum. 2 Salvum me fac, Deus, | quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.
3 me estoy hundiendo en un cieno profundo | y no puedo hacer pie; | he entrado en la hondura del agua, | me arrastra la corriente. 3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia; | veni in profunda aquarum, et fluctus demersit me. 3 Infixus sum in limo profundi et non est substantia. | Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.
4 Estoy agotado de gritar, | tengo ronca la garganta; | se me nublan los ojos | de tanto aguardar a mi Dios. 4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae; | defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum. 4 Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; | defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
5 Más que los pelos de mi cabeza | son los que me odian sin razón; | numerosos los que me atacan injustamente. | ¿Es que voy a devolver lo que no he robado? 5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, | qui oderunt me gratis. | Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces; | quae non rapui, tunc exsolvebam. 5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei | qui oderunt me gratis. | Confortati sunt qui persecuti sunt me | inimici mei injuste; | quæ non rapui, tunc exsolvebam.
6 Dios mío, tú conoces mi ignorancia, | no se te ocultan mis delitos. 6 Deus, tu scis insipientiam meam, | et delicta mea a te non sunt abscondita. 6 Deus, tu scis insipientiam meam; | et delicta mea a te non sunt abscondita.
7 Que por mi causa no queden defraudados | los que esperan en ti, Señor, | Señor del universo. | Que por mi causa no se avergüencen | los que te buscan, Dios de Israel. 7 Non erubescant in me, qui exspectant te, | Domine, Domine virtutum. | Non confundantur super me, | qui quaerunt te, Deus Israel. 7 Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; | non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.
8 Por ti he aguantado afrentas, | la vergüenza cubrió mi rostro. 8 Quoniam propter te sustinui opprobrium, | operuit confusio faciem meam; 8 Quoniam propter te sustinui opprobrium; | operuit confusio faciem meam.
9 Soy un extraño para mis hermanos, | un extranjero para los hijos de mi madre. 9 extraneus factus sum fratribus meis | et peregrinus filiis matris meae. 9 Extraneus factus sum fratribus meis, | et peregrinus filiis matris meæ.
10 Porque me devora el celo de tu templo, | y las afrentas con que te afrentan caen sobre mí. 10 Quoniam zelus domus tuae comedit me, | et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me. 10 Quoniam zelus domus tuæ comedit me, | et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
11 Cuando me aflijo con ayunos, | se burlan de mí. 11 Et flevi in ieiunio animam meam, | et factum est in opprobrium mihi. 11 Et operui in jejunio animam meam, | et factum est in opprobrium mihi.
12 Cuando me visto de saco, | se ríen de mí; 12 Et posui vestimentum meum cilicium, | et factus sum illis in parabolam. 12 Et posui vestimentum meum cilicium; | et factus sum illis in parabolam.
13 sentados a la puerta, cuchichean; | mientras beben vino me sacan coplas. 13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta, | et in me canebant, qui bibebant vinum. 13 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, | et in me psallebant qui bibebant vinum.
14 Pero mi oración se dirige a ti, | Señor, el día de tu favor; | que me escuche tu gran bondad, | que tu fidelidad me ayude: 14 Ego vero orationem meam ad te, Domine, | in tempore beneplaciti, Deus. | In multitudine misericordiae tuae exaudi me, | in veritate salutis tuae. 14 Ego vero orationem meam ad te, Domine; | tempus beneplaciti, Deus. | In multitudine misericordiæ tuæ, | exaudi me in veritate salutis tuæ.
15 arráncame del cieno, que no me hunda; | líbrame de los que me aborrecen, | y de las aguas sin fondo. 15 Eripe me de luto, ut non infigar, | eripiar ab iis, qui oderunt me, | et de profundis aquarum. 15 Eripe me de luto, ut non infigar; | libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.
16 Que no me arrastre la corriente, | que no me trague el torbellino, | que no se cierre la poza sobre mí. 16 Non me demergat fluctus aquarum, | neque absorbeat me profundum, | neque urgeat super me puteus os suum. 16 Non me demergat tempestas aquæ, | neque absorbeat me profundum, | neque urgeat super me puteus os suum.
17 Respóndeme, Señor, con la bondad de tu gracia; | por tu gran compasión, vuélvete hacia mí; 17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; | secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me. 17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; | secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
18 no escondas tu rostro a tu siervo: | estoy en peligro, respóndeme enseguida. 18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; | quoniam tribulor, velociter exaudi me. 18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; | quoniam tribulor, velociter exaudi me.
19 Acércate a mí, rescátame, | líbrame de mis enemigos. 19 Accede ad animam meam, vindica eam, | propter inimicos meos redime me. 19 Intende animæ meæ, et libera eam; | propter inimicos meos, eripe me.
20 Estás viendo mi afrenta, | mi vergüenza y mi deshonra; | a tu vista están los que me acosan. 20 Tu scis opprobrium meum | et confusionem meam et reverentiam meam. - | In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me; 20 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam;
21 La afrenta me destroza el corazón, y desfallezco. | Espero compasión, y no la hay; | consoladores, y no los encuentro. 21 opprobrium contrivit cor meum, et elangui. | Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit, | et qui consolaretur, et non inveni. 21 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. | Improperium exspectavit cor meum et miseriam: | et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit; | et qui consolaretur, et non inveni.
22 En mi comida me echaron hiel, | para mi sed me dieron vinagre. 22 Et dederunt in escam meam fel | et in siti mea potaverunt me aceto. 22 Et dederunt in escam meam fel, | et in siti mea potaverunt me aceto.
23 Que su mesa se torne una trampa, | un castigo y un lazo. 23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum | et in retributiones et in scandalum. 23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, | et in retributiones, et in scandalum.
24 Que se nublen sus ojos y no vean, | y sus lomos flaqueen sin cesar. 24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, | et lumbos eorum semper infirma. 24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, | et dorsum eorum semper incurva.
25 Descarga sobre ellos tu furor, | que el incendio de tu ira los alcance. 25 Effunde super eos iram tuam, | et furor irae tuae comprehendat eos. 25 Effunde super eos iram tuam, | et furor iræ tuæ comprehendat eos.
26 Que su campamento quede desierto | y nadie habite en sus tiendas. 26 Fiat commoratio eorum deserta, | et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet. 26 Fiat habitatio eorum deserta, | et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
27 Porque acosan al que tú heriste | y aumentan el dolor del que tú golpeaste. 27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt, | et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt. 27 Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, | et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
28 Añade culpa a sus culpas | y no accedan a tu justicia. 28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, | et non veniant ad iustitiam tuam. 28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, | et non intrent in justitiam tuam.
29 Sean borrados del libro de los vivos, | y no sean inscritos con los justos. 29 Deleantur de libro viventium | et cum iustis non scribantur. 29 Deleantur de libro viventium, | et cum justis non scribantur.
30 Yo soy un pobre malherido; | Dios mío, tu salvación me levante. 30 Ego autem sum pauper et dolens; | salus tua, Deus, suscipit me. 30 Ego sum pauper et dolens; | salus tua, Deus, suscepit me.
31 Alabaré el nombre de Dios con cantos, | proclamaré su grandeza con acción de gracias; 31 Laudabo nomen Dei cum cantico | et magnificabo eum in laude. 31 Laudabo nomen Dei cum cantico, | et magnificabo eum in laude:
32 le agradará a Dios más que un toro, | más que un novillo con cuernos y pezuñas. 32 Et placebit Domino super taurum, | super vitulum cornua producentem et ungulas. 32 et placebit Deo super vitulum novellum, | cornua producentem et ungulas.
33 Miradlo, los humildes, y alegraos; | buscad al Señor, y revivirá vuestro corazón. 33 Videant humiles et laetentur; | quaerite Deum, et vivet cor vestrum, 33 Videant pauperes, et lætentur; | quærite Deum, et vivet anima vestra:
34 Que el Señor escucha a sus pobres, | no desprecia a sus cautivos. 34 quoniam exaudivit pauperes Dominus | et vinctos suos non despexit. 34 quoniam exaudivit pauperes Dominus, | et vinctos suos non despexit.
35 Alábenlo el cielo y la tierra, | las aguas y cuanto bulle en ellas. 35 Laudent illum caeli et terra, | maria et omnia reptilia in eis. 35 Laudent illum cæli et terra; | mare, et omnia reptilia in eis.
36 Dios salvará a Sión, | reconstruirá las ciudades de Judá, | y las habitarán en posesión. 36 Quoniam Deus salvam faciet Sion | et aedificabit civitates Iudae; | et inhabitabunt ibi et possidebunt eam. 36 Quoniam Deus salvam faciet Sion, | et ædificabuntur civitates Juda, | et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.
37 La estirpe de sus siervos la heredará, | los que aman su nombre vivirán en ella 37 Et semen servorum eius hereditabunt eam; | et, qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea. 37 Et semen servorum ejus possidebit eam; | et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.
Visto 124 veces