Salmo 73

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Poema de Asaf |¿Por qué, oh Dios, nos rechazas para siempre | y está ardiendo tu cólera contra las ovejas de tu rebaño? 1 Maskil. Asaph. | Ut quid, Deus, reppulisti in finem, | iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? 1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, | iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ?
2 Acuérdate de la comunidad que adquiriste desde antiguo, | de la tribu que rescataste para posesión tuya, | del monte Sión donde pusiste tu morada. 2 Memor esto congregationis tuae, | quam possedisti ab initio. | Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti. 2 Memor esto congregationis tuæ, | quam possedisti ab initio. | Redemisti virgam hæreditatis tuæ, | mons Sion, in quo habitasti in eo.
3 Dirige tus pasos a estas ruinas sin remedio; | el enemigo ha arrasado del todo el santuario. 3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: | omnia vastavit inimicus in sancto. 3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem: | quanta malignatus est inimicus in sancto!
4 Rugían los agresores en medio de tu asamblea, | levantaron sus propios estandartes. 4 Rugierunt, qui oderunt te, | in medio congregationis tuae; | posuerunt signa sua in signa. 4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ; | posuerunt signa sua, signa:
5 Como quien se abre paso | entre la espesa arboleda, 5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes | in silva condensa. 5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. | Quasi in silva lignorum securibus
6 todos juntos derribaron sus puertas, | las abatieron con hachas y mazas. 6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; | in securi et ascia deiecerunt. 6 exciderunt januas ejus in idipsum; | in securi et ascia dejecerunt eam.
7 Prendieron fuego a tu santuario, | derribaron y profanaron | la morada de tu nombre. 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, | in terram polluerunt tabernaculum nominis tui; 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum; | in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.
8 Pensaban: «Acabaremos con ellos», | e incendiaron los templos de Dios en el país. 8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. | Combusserunt omnes congregationes Dei in terra. 8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: | Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.
9 Ya no vemos nuestros signos, | ni hay profeta: | nadie entre nosotros sabe hasta cuándo. 9 Signa nostra non vidimus; | iam non est propheta, | et apud nos non est qui cognoscat amplius. 9 Signa nostra non vidimus; | jam non est propheta; | et nos non cognoscet amplius.
10 ¿Hasta cuándo, oh Dios, nos va a afrentar el enemigo? | ¿No cesará de despreciar tu nombre el adversario? 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, | spernet adversarius nomen tuum in finem? 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus? | irritat adversarius nomen tuum in finem?
11 ¿Por qué retraes tu mano izquierda | y tienes tu derecha escondida en el pecho? 11 Ut quid avertis manum tuam | et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo? 11 Ut quid avertis manum tuam, | et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem?
12 Pero tú, Dios mío, eres rey desde siempre, | tú ganaste la victoria en medio de la tierra. 12 Deus autem rex noster ante saecula, | operatus est salutes in medio terrae. 12 Deus autem rex noster ante sæcula: | operatus est salutem in medio terræ.
13 Tú hendiste con fuerza el mar, | rompiste las cabezas del dragón marino; 13 Tu conscidisti in virtute tua mare, | contribulasti capita draconum in aquis. 13 Tu confirmasti in virtute tua mare; | contribulasti capita draconum in aquis.
14 tú aplastaste las cabezas del Leviatán, | se lo echaste en pasto a las bestias del mar; 14 Tu confregisti capita Leviathan, | dedisti eum escam monstris maris. 14 Tu confregisti capita draconis; | dedisti eum escam populis Æthiopum.
15 tú alumbraste manantiales y torrentes, | tú secaste ríos inagotables. 15 Tu dirupisti fontes et torrentes; | tu siccasti fluvios perennes. 15 Tu dirupisti fontes et torrentes; | tu siccasti fluvios Ethan.
16 Tuyo es el día, tuya la noche, | tú colocaste la luna y el sol; 16 Tuus est dies, et tua est nox, | tu fabricatus es luminaria et solem. 16 Tuus est dies, et tua est nox; | tu fabricatus es auroram et solem.
17 tú plantaste los linderos del orbe, | tú formaste el verano y el invierno. 17 Tu statuisti omnes terminos terrae, | aestatem et hiemem, tu plasmasti ea. 17 Tu fecisti omnes terminos terræ; | æstatem et ver tu plasmasti ea.
18 Tenlo en cuenta, Señor, que el enemigo te ultraja, | que un pueblo insensato desprecia tu nombre; 18 Memor esto huius: | inimicus improperavit Domino, | et populus insipiens sprevit nomen tuum. 18 Memor esto hujus: inimicus improperavit Domino, | et populus insipiens incitavit nomen tuum.
19 no entregues a los buitres la vida de tu tórtola, | ni olvides sin remedio la vida de los pobres. 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi | et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, | et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
20 Piensa en tu alianza: que los rincones del país | están llenos de violencias. 20 Respice in testamentum, | quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae. 20 Respice in testamentum tuum, | quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.
21 Que el humilde no se marche defraudado, | que pobres y afligidos alaben tu nombre. 21 Ne revertatur humilis factus confusus; | pauper et inops laudabunt nomen tuum. 21 Ne avertatur humilis factus confusus; | pauper et inops laudabunt nomen tuum.
22 Levántate, oh Dios, defiende tu causa: | recuerda los ultrajes continuos del insensato; 22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; | memor esto improperiorum tuorum, | quae ab insipiente fiunt tota die. 22 Exsurge, Deus, judica causam tuam; | memor esto improperiorum tuorum, | eorum quæ ab insipiente sunt tota die.
23 no olvides las voces de tus enemigos, | el tumulto creciente de los rebeldes contra ti. 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; | tumultus adversariorum tuorum ascendit semper. 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: | superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.
Visto 118 veces