Salmo 76

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Al Director. A Yedutún. Salmo de Asaf. 1 Magistro chori. Secundum Idithun. Asaph. PSALMUS. 1 In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph.
2 Alzo mi voz a Dios gritando, | alzo mi voz a Dios para que me oiga. 2 Voce mea ad Dominum clamavi; | voce mea ad Deum, et intendit mihi. 2 Voce mea ad Dominum clamavi; | voce mea ad Deum, et intendit mihi.
3 En mi angustia busco a Dios; | de noche extiendo las manos sin descanso, | y mi alma rehúsa el consuelo. 3 In die tribulationis meae Deum exquisivi, | manus meae nocte expansae sunt | et non fatigantur. | Renuit consolari anima mea; 3 In die tribulationis meæ Deum exquisivi; | manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. | Renuit consolari anima mea;
4 Cuando me acuerdo de Dios, gimo, | y meditando me siento desfallecer. (Pausa) 4 memor sum Dei et ingemisco, | exerceor, et deficit spiritus meus. 4 memor fui Dei, et delectatus sum, | et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.
5 Sujetas los párpados de mis ojos, | y la agitación no me deja hablar. 5 Vigiles tenuisti palpebras oculi mei; turbatus sum et non sum locutus. 5 Anticipaverunt vigilias oculi mei; | turbatus sum, et non sum locutus.
6 Repaso los días antiguos, | recuerdo los años remotos; 6 Cogitavi dies antiquos | et annos aeternos in mente habui. 6 Cogitavi dies antiquos, | et annos æternos in mente habui.
7 de noche lo pienso en mis adentros, | y meditándolo me pregunto: 7 Meditatus sum nocte cum corde meo | et exercitabar et scobebam spiritum meum. 7 Et meditatus sum nocte cum corde meo, | et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
8 «¿Es que el Señor nos rechaza para siempre | y ya no volverá a favorecernos? 8 Numquid in aeternum proiciet Deus, | aut non apponet, ut complacitior sit adhuc? 8 Numquid in æternum projiciet Deus? | aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
9 ¿Se ha agotado ya su misericordia, | se ha terminado para siempre su promesa? 9 Aut deficiet in finem misericordia sua, | cessabit verbum a generatione in generationem? 9 aut in finem misericordiam suam abscindet, | a generatione in generationem?
10 ¿Es que Dios se ha olvidado de su bondad, | o la cólera cierra sus entrañas?». (Pausa) 10 Aut obliviscetur misereri Deus, | aut continebit in ira sua misericordias suas? 10 aut obliviscetur misereri Deus? | aut continebit in ira sua misericordias suas?
11 Y me digo: «¡Qué pena la mía! | ¡Se ha cambiado la diestra del Altísimo!». 11 Et dixi: “ Hoc vulnus meum: | mutatio dexterae Excelsi ”. 11 Et dixi: Nunc cœpi; | hæc mutatio dexteræ Excelsi.
12 Recuerdo las proezas del Señor; | sí, recuerdo tus antiguos portentos, 12 Memor ero operum Domini, | memor ero ab initio mirabilium tuorum. 12 Memor fui operum Domini, | quia memor ero ab initio mirabilium tuorum:
13 medito todas tus obras | y considero tus hazañas. 13 Et meditabor in omnibus operibus tuis | et in adinventionibus tuis exercebor. 13 et meditabor in omnibus operibus tuis, | et in adinventionibus tuis exercebor.
14 Dios mío, tus caminos son santos: | ¿Qué dios es grande como nuestro Dios? 14 Deus, in sancto via tua; | quis deus magnus sicut Deus noster? 14 Deus, in sancto via tua: | quis deus magnus sicut Deus noster?
15 Tú, oh Dios, haciendo maravillas, | mostraste tu poder a los pueblos; 15 Tu es Deus, qui facis mirabilia, | notam fecisti in populis virtutem tuam. 15 Tu es Deus qui facis mirabilia: | notam fecisti in populis virtutem tuam.
16 con tu brazo rescataste a tu pueblo, | a los hijos de Jacob y de José. (Pausa) 16 Redemisti in brachio tuo populum tuum, | filios Iacob et Ioseph. 16 Redemisti in brachio tuo populum tuum, | filios Jacob et Joseph.
17 Te vio el mar, oh Dios, | te vio el mar y tembló, | los abismos se estremecieron. 17 Viderunt te aquae, Deus, | viderunt te aquae et doluerunt; | etenim commotae sunt abyssi. 17 Viderunt te aquæ, Deus; | viderunt te aquæ, et timuerunt: | et turbatæ sunt abyssi.
18 Las nubes descargaban sus aguas, | retumbaban los nubarrones, | tus saetas zigzagueaban. 18 Effuderunt aquas nubila, | vocem dederunt nubes, | etenim sagittae tuae transeunt. 18 Multitudo sonitus aquarum; | vocem dederunt nubes. | Etenim sagittæ tuæ transeunt;
19 Rodaba el estruendo de tu trueno, | los relámpagos deslumbraban el orbe, | la tierra retembló estremecida. 19 Vox tonitrui tui in rota; | illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae, | commota est et contremuit terra. 19 vox tonitrui tui in rota. | Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ; | commota est, et contremuit terra.
20 Tú te abriste camino por las aguas, | un vado por las aguas caudalosas, | y no quedaba rastro de tus huellas. 20 In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis; | et vestigia tua non cognoscuntur. 20 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis, | et vestigia tua non cognoscentur.
21 Mientras guiabas a tu pueblo, como a un rebaño, | por la mano de Moisés y de Aarón. 21 Deduxisti sicut oves populum tuum | in manu Moysi et Aaron. 21 Deduxisti sicut oves populum tuum, | in manu Moysi et Aaron.
Visto 106 veces