1 Al Director. Según la oda de Gat. De Asaf. |
1 Magistro chori. Secundum " Torcularia... ". Asaph. |
1 In finem, pro torcularibus. Psalmus ipsi Asaph. |
2 Aclamad a Dios, nuestra fuerza; | dad vítores al Dios de Jacob: |
2 Exsultate Deo adiutori nostro; | iubilate Deo Iacob. |
2 Exsultate Deo adjutori nostro; | jubilate Deo Jacob. |
3 acompañad, tocad los panderos, | las cítaras templadas y las arpas; |
3 Sumite psalmum et date tympanum, | psalterium iucundum cum cithara. |
3 Sumite psalmum, et date tympanum; | psalterium jucundum cum cithara. |
4 tocad la trompeta por la luna nueva, | por la luna llena, que es nuestra fiesta. |
4 Bucinate in neomenia tuba, | in die plenae lunae, in sollemnitate nostra. |
4 Buccinate in neomenia tuba, | in insigni die solemnitatis vestræ: |
5 Porque es una ley de Israel, | un precepto del Dios de Jacob, |
5 Quia praeceptum in Israel est, | et iudicium Deo Iacob. |
5 quia præceptum in Israël est, | et judicium Deo Jacob. |
6 una norma establecida para José | al salir de Egipto. Oigo un lenguaje desconocido: |
6 Testimonium in Ioseph posuit illud, | cum exiret de terra Aegypti; | sermonem, quem non noveram, audivi: |
6 Testimonium in Joseph posuit illud, | cum exiret de terra Ægypti; | linguam quam non noverat, audivit. |
7 «Retiré sus hombros de la carga, | y sus manos dejaron la espuerta. |
7 “ Diverti ab oneribus dorsum eius; | manus eius a cophino recesserunt. |
7 Divertit ab oneribus dorsum ejus; | manus ejus in cophino servierunt. |
8 Clamaste en la aflicción, y te libré, | te respondí oculto entre los truenos, | te puse a prueba junto a la fuente de Meribá. (Pausa) |
8 In tribulatione invocasti me, et liberavi te, | exaudivi te in abscondito tempestatis, | probavi te apud aquam Meriba. |
8 In tribulatione invocasti me, et liberavi te. | Exaudivi te in abscondito tempestatis; | probavi te apud aquam contradictionis. |
9 Escucha, pueblo mío, doy testimonio contra ti; | ¡ojalá me escuchases, Israel! |
9 Audi, populus meus, et contestabor te; | Israel, utinam audias me! |
9 Audi, populus meus, et contestabor te. | Israël, si audieris me, |
10 No tendrás un dios extraño, | no adorarás un dios extranjero; |
10 Non erit in te deus alienus, | neque adorabis deum extraneum. |
10 non erit in te deus recens, | neque adorabis deum alienum. |
11 yo soy el Señor, Dios tuyo, | que te saqué de la tierra de Egipto; | abre la boca que te la llene». |
11 Ego enim sum Dominus Deus tuus, | qui eduxi te de terra Aegypti; | dilata os tuum, et implebo illud. |
11 Ego enim sum Dominus Deus tuus, | qui eduxi te de terra Ægypti. | Dilata os tuum, et implebo illud. |
12 Pero mi pueblo no escuchó mi voz, | Israel no quiso obedecer: |
12 Et non audivit populus meus vocem meam, | et Israel non intendit mihi. |
12 Et non audivit populus meus vocem meam, | et Israël non intendit mihi. |
13 los entregué a su corazón obstinado, | para que anduviesen según sus antojos. |
13 Et dimisi eos secundum duritiam cordis eorum, | ibunt in adinventionibus suis. |
13 Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum; | ibunt in adinventionibus suis. |
14 ¡Ojalá me escuchase mi pueblo | y caminase Israel por mi camino!: |
14 Si populus meus audisset me, | Israel si in viis meis ambulasset! |
14 Si populus meus audisset me, | Israël si in viis meis ambulasset, |
15 en un momento humillaría a sus enemigos | y volvería mi mano contra sus adversarios. |
15 In brevi inimicos eorum humiliassem | et super tribulantes eos misissem manum meam. |
15 pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem, | et super tribulantes eos misissem manum meam. |
16 Los que aborrecen al Señor lo adularían, | y su suerte quedaría fijada; |
16 Inimici Domini blandirentur ei, | et esset sors eorum in saecula; |
16 Inimici Domini mentiti sunt ei, | et erit tempus eorum in sæcula. |
17 los alimentaría con flor de harina, | los saciaría con miel silvestre. |
17 et cibarem eos ex adipe frumenti | et de petra melle saturarem eos ”. |
17 Et cibavit eos ex adipe frumenti, | et de petra melle saturavit eos. |