Salmo 87

Nota: La numeración que utilizamos para los salmos es la misma que usa la liturgia (Vulgata).
En las biblias actuales es el número que aparece entre paréntesis cuando hay doble numeración del salmo.
- La Vulgata utiliza la numeración de acuerdo al texto de la Septuaginta (griego).
- La Nova Vulgata y la Biblia de la CEE utilizan la numeración de acuerdo al Texto Masorético (hebreo).

 

Referencias para los textos usados:
Biblia de la Conferencia Episcopal Española: https://conferenciaepiscopal.es/biblia/salmos/

 

C.E.E. NOVA VULGATA VULGATA CLEMENTINA
1 Cántico. Salmo de los hijos de Coré. Al Director. Sobre «La enfermedad». Sobre «La aflicción». Poema del ezrajita Hemán. 1 Canticum. PSALMUS. Filiorum Core. Magistro chori. | Secundum " Mahalat ". Ad cantandum. Maskil. Heman Ezrahitae. 1 Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ.
2 Señor, Dios Salvador mío, | día y noche grito en tu presencia; 2 Domine, Deus salutis meae, | in die clamavi et nocte coram te. 2 Domine, Deus salutis meæ, | in die clamavi et nocte coram te.
3 llegue hasta ti mi súplica, | inclina tu oído a mi clamor. 3 Intret in conspectu tuo oratio mea; | inclina aurem tuam ad precem meam. 3 Intret in conspectu tuo oratio mea, | inclina aurem tuam ad precem meam.
4 Porque mi alma está colmada de desdichas, | y mi vida está al borde del abismo; 4 Quia repleta est malis anima mea, | et vita mea inferno appropinquavit. 4 Quia repleta est malis anima mea, | et vita mea inferno appropinquavit.
5 ya me cuentan con los que bajan a la fosa, | soy como un inválido. 5 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum, | factus sum sicut homo sine adiutorio. 5 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, | factus sum sicut homo sine adjutorio,
6 Estoy libre, pero camino entre los muertos, | como los caídos que yacen en el sepulcro, | de los cuales ya no guardas memoria, | porque fueron arrancados de tu mano. 6 Inter mortuos liber, | sicut vulnerati dormientes in sepulcris; | quorum non es memor amplius, | et ipsi de manu tua abscissi sunt. 6 inter mortuos liber; | sicut vulnerati dormientes in sepulchris, | quorum non es memor amplius, | et ipsi de manu tua repulsi sunt.
7 Me has colocado en lo hondo de la fosa, | en las tinieblas y en las sombras de muerte; 7 Posuisti me in lacu inferiori, | in tenebrosis et in umbra mortis. 7 Posuerunt me in lacu inferiori, | in tenebrosis, et in umbra mortis.
8 tu cólera pesa sobre mí, | me echas encima todas tus olas. (Pausa) 8 Super me gravatus est furor tuus, | et omnes fluctus tuos induxisti super me. 8 Super me confirmatus est furor tuus, | et omnes fluctus tuos induxisti super me.
9 Has alejado de mí a mis conocidos, | me has hecho repugnante para ellos: | encerrado, no puedo salir, 9 Longe fecisti notos meos a me, | posuisti me abominationem eis; | conclusus sum et non egrediar. 9 Longe fecisti notos meos a me; | posuerunt me abominationem sibi. | Traditus sum, et non egrediebar;
10 y los ojos se me nublan de pesar. | Todo el día te estoy invocando, Señor, | tendiendo las manos hacia ti. 10 Oculi mei languerunt prae afflictione. | Clamavi ad te, Domine, tota die, | expandi ad te manus meas. - 10 oculi mei languerunt præ inopia. | Clamavi ad te, Domine, tota die; | expandi ad te manus meas.
11 ¿Harás tú maravillas por los muertos? (Pausa) | ¿Se alzarán las sombras para darte gracias? 11 Numquid mortuis facies mirabilia, | aut surgent umbrae et confitebuntur tibi? 11 Numquid mortuis facies mirabilia? | aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
12 ¿Se anuncia en el sepulcro tu misericordia, | o tu fidelidad en el reino de la muerte? 12 Numquid narrabit aliquis in sepulcro misericordiam tuam | et veritatem tuam in loco perditionis? 12 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, | et veritatem tuam in perditione?
13 ¿Se conocen tus maravillas en la tiniebla, | o tu justicia en el país del olvido? 13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua, | et iustitia tua in terra oblivionis? 13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua? | et justitia tua in terra oblivionis?
14 Pero yo te pido auxilio, Señor; | por la mañana irá a tu encuentro mi súplica. 14 Et ego ad te, Domine, clamavi, | et mane oratio mea praeveniet te. 14 Et ego ad te, Domine, clamavi, | et mane oratio mea præveniet te.
15 ¿Por qué, Señor, me rechazas | y me escondes tu rostro? 15 Ut quid, Domine, repellis animam meam, | abscondis faciem tuam a me? 15 Ut quid, Domine, repellis orationem meam; | avertis faciem tuam a me?
16 Desde niño fui desgraciado y enfermo, | me doblo bajo el peso de tus terrores, 16 Pauper sum ego et moriens a iuventute mea; | portavi pavores tuos et conturbatus sum. 16 Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea; | exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
17 pasó sobre mí tu ira, | tus espantos me han consumido: 17 Super me transierunt irae tuae, | et terrores tui exciderunt me. 17 In me transierunt iræ tuæ, | et terrores tui conturbaverunt me:
18 me rodean como las aguas todo el día, | me envuelven todos a una; 18 Circuierunt me sicut aqua tota die, | circumdederunt me simul. 18 circumdederunt me sicut aqua tota die; | circumdederunt me simul.
19 alejaste de mí amigos y compañeros: | mi compañía son las tinieblas. 19 Elongasti a me amicum et proximum, | et noti mei sunt tenebrae. 19 Elongasti a me amicum et proximum, | et notos meos a miseria.
Visto 143 veces